در دهه گذشته به دلیل تغییرات سریع تکنولوژیکی و پویایی محیط، رقابت‏های جهانی به سرعت افزایش می یابد. امروزه سازمان‏ها تنها با برنامه‏ریزی استراتژیک مناسب و بهبود مستمر در راستای اهداف استراتژیک خود می‏تواند به عنوان سازمان‏های برتر معرفی شوند و به بقای خود ادامه دهند. بهبود مستمر مستلزم نوآوری و اصلاح ضعف‏های سازمان‏ها است. معرفی و انجام طرح‏های پژوهشی و پروژه‏های بهبود به سازمان‏ها در رسیدن به این هدف کمک می‏کند. از طرفی محدودیت منابع و زمان دست سازمان‏ها را برای انجام تمامی طرح‏ها و پروژه‏ها می‏‏بندد. در این تحقیق سعی شده است الگویی نظامند ارائه گردد تا با استفاده از آن سازمان‏ها بتوانند به گونه‏ای سیستماتیک و به صورت کیفی و کمی طرح‏ها و پروژه‏های خود را مورد ارزیابی قرار دهند و مناسب‏ترین طرح را برای رسیدن به اهداف خود انتخاب کنند. به منظور ارائه یک نمونه واقعی از الگوی پیشنهادی، مطالعه موردی بر روی اداره کل تعاون استان یزد پیاده‏سازی شده و نتایج آن تشریح شده است. در ابتدا سعی شد که مهم‏ترین‏ شاخص‏ها با توجه به ویژگی‏های عملکردی اداره تعاون و با توجه به رویکرد کارت امتیازی متوازن برای اولویت‏بندی پروژه‏ها استخراج گردد. سپس وزن مناظر و شاخص‏ها و تأثیرگذاری و تأثیرپذیری آن‏ها در محیط خاکستری اندازه‏گیری شد. در نهایت الگوی پیشنهادی و خروجی‏های آن در اختیار مدیران این اداره قرار گرفت تا با توجه به مزایای آن، این الگو برای اولویت‏بندی پروژه‏های آتی سازمان مورد استفاده قرار دهند.