نام پژوهشگر: آرام ذوالفقاری
آرام ذوالفقاری پریسا شاد قزوینی
چکیده هر چند حدود نیمی از جمعیت بشری را زنان تشکیل می دهند،هنر در طول تاریخ غالباً صبغه ای مردانه پیدا کرده و زنان را در مرتبه دوم قرار داده است. به گونه ای که چرایی این واقعیت موضوع مقالات متعددی از جانب نظریه پردازان جنبش هنر فمینیستی قرار گرفت و فمینیستها سعی کردند تاریخ هنری که زنان از آن فراموش شده بودند ، را به چالش کشیده و دوباره زن را به عنوان خالق آثار هنری به تاریخ هنر بازگردانند. جنبش فمینیسم یکی ازجریان های اجتماعی است که در هنر دهه های 70 و 80 میلادی در غرب اهمیت پیدا کرد و رفته رفته توجه و تمرکز بر مسائل زنان چون تفاوتهای جنسیتی وظلم های اجتماعی در آثار هنری هنرمندان فمینیست آشکار شد. در این رساله کوشیده شده است برای درک موضوع اصلی و برای شناخت و بررسی آثار هنرمندان فیمینیسم ابتدا به تعاریف ، تاریخچه ، هنر و هنرمندان فمینیسم پرداخته و سپس در باب زیبایی شناسی فمینیستی و زنانگی سخن گفته شود. درفصل بعد تنی چند از نظریه پردازان فمینیست معرفی می شوند و سپس به معرفی و تحلیل آثار هنرمندان آمریکایی و ایرانی ،انتخاب شده، پرداخته می شود و با تحلیل آثار ایشان سعی در رسیدن به سوالات مطرح شده و پاسخ به آنهامی شود.آنچه سبب شد تا به موضوع نقد فمینیسم با استفاده از مقایسه وتحلیل آثار هنرمندان آمریکا و ایران پرداخته شود، این مسئله بود که نحوه برخورد هنرمند زن غربی با نحوه برخورد هنرمند زن ایرانی تفاوت داشت. در بررسی ها به این نتیجه رسیده شد که این تفاوت ریشه در فرهنگ، باور وهویت هنرمندان دارد.برهمین اساس می توان با بررسی و تحلیل جایگاه زن در آثار هنری نه تنها نگاه او را شناخت بلکه بسیاری از مولفه های فرهنگی و اعتقادی دیگر جامعه را نیز از آن استنتاج نمود. کلید واژه : هنر فمینیستی، هنرمندان فمینیست ، نقد فمینیسم