چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مولفه های عشق اشترنبرگ (اشتیاق، صمیمیت، تعهد) بر افزایش صمیمیت (صمیمی بودن، توافق، صادق بودن، پایبندی به تعهدات، علاقه و محبت داشتن) زوجین فرهنگی شهر زرقان انجام گرفت. جامعه آماری کلیه زوجین فرهنگی شهر زرقان که حداکثر چهار سال از ازدواجشان می گذرد، بود. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس و هدفمند بود. حجم نمونه در پژوهش حاضر 20 زوج فرهنگی که حاضر به همکاری با محقق بودند است که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (10 زوج) و آزمایش (10 زوج) قرار گرفتند. روش پژوهش شبه تجربی و به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه صمیمیت در ازدواج (miq) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس و آزمون t مستقل استفاده گردید. داده های پژوهش نشان داد که: تفاوت بین میانگینهای نمرات کل صمیمیت زوجین دو گروه معنادار است. همچنین تفاوت بین میانگینهای نمرات شاخصهای صمیمی بودن، توافق، صادق بودن و پیابندی به تعهدات در دو گروه معنادار است و تنها در شاخص علاقه و محبت داشتن تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری آموزش مولفه های عشق اشترنبرگ بر افزایش صمیمیت زوجین در این پژوهش اثرگذار بوده است. واژگان کلیدی: آموزش، مولفه های عشق اشترنبرگ، صمیمیت، زوجین فرهنگی