تعاونی دهیاری با هدف استفاده از ظرفیت های موجود، برای تجمیع سرمایه و تجهیز روستاها، کمک به دهیاری ها و جامعه روستایی و تسریع اجرای طرح های عمرانی و خدماتی در مناطق روستایی کشور تشکیل شده است. در استان همدان علی رغم گذشت چهار سال از تشکیل اولین تعاونی دهیاری، آمارها نشان از عدم فعالیت جدی تعاونی های ثبت شده در استان دارد. لذا هدف این تحقیق بررسی عوامل تاثیرگذار بر رکود شرکت های تعاونی دهیاری های استان همدان می باشد. این پژوهش در قالب پارادایم کمی-کیفی از نوع غالب- کمتر غالب قرار می گیرد. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری داده ها، پیمایشی- توصیفی است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش مشاهده و مصاحبه عمیق با ابزار پرسشنامه استفاده شد. در فاز کیفی به منظور انجام مصاحبه، پروتکل مصاحبه با سوالات باز- پاسخ طراحی و استفاده گردید. در فاز کمی، از دو پرسشنامه مجزا جهت بررسی نظرات اعضاء شرکت های تعاونی دهیاری و مدیران شرکت استفاده شد. به منظور تعیین پایایی فاز کیفی تحقیق از روش مثلث بندی استفاده گردید و جهت تعیین پایایی فاز کمی با انجام پیش آزمون، 30 پرسشنامه تکمیل و ضریب آلفا ی کرونباخ محاسبه شد که میزان آلفا در پرسشنامه ی مدیران 85/0، در پرسشنامه اعضاء 91/0 به دست آمد. جامعه ی آماری فاز کیفی تحقیق مشتمل بر 40 نفر از مدیران عامل و اعضاء هیات مدیره شرکت های تعاونی دهیاری استان بود. جامعه آماری فاز کمی تحقیق شامل اعضاء، هیات مدیره و مدیران عامل شرکت های تعاونی دهیاری های استان همدان می-باشد. همچنین جمع آوری داده ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب صورت گرفت. در ادامه به منظور سنجش میزان توافق نظرات دو گروه پاسخ گو شامل اعضاء تعاونی و مدیران از آزمون من ویت نی استفاده گردید که با توجه به نتایج آن، بجز چهار متغیر در سایر متغیرها بین نظرات دو گروه توافق وجود داشت. طبق نتایج تحلیل عاملی متغیرهای مربوط به بخش ساختاری- برون سازمانی، 7 عامل استخراج گردید که در مجموع 740/61 درصد از واریانس کل را تبیین نمودند. این عوامل از قبیل عامل تسهیلات، ارتباطی- اطلاعاتی، ساختاری- سازمانی، سیاستی- حمایتی دولت، نهادی- دولتی، نظارتی-آموزشی و شورای اسلامی می باشند. در میان عوامل درون سازمانی موثر بر رکود، 5 عامل استخراج گردید که در مجموع 686/62 درصد از واریانس کل را تفسیر نمودند. این عوامل عبارتند از: عامل فردی- سرمایه اجتماعی، اطلاعاتی- مشارکتی، مدیریتی، فردی- ساختاری و عامل امکانات و تسهیلات. در نهایت از میان عوامل مدیریتی تاثیرگذار بر رکود، 6 عامل استخراج گردید که در مجموع 101/73 درصد از واریانس کل را تبیین نمودند که شامل تخصصی- انگیزشی مدیرعامل، فردی- مدیریتی، نگرشی ، تخصصی هیات مدیره، دانشی هیات مدیره و عامل نظارتی- برنامه ریزی می باشند.