هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان خودتنظیمی و خلاقیت در دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران در نیمسال دوم تحصیلی 1390ََ-89 می باشد. برای نیل به این منظور با استفاده از نمونه گیری تصادفی، 189 دانشجوی درحال تحصیل در داشگاه های تهران، تربیت مدرس و علامه طباطبایی به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند و پرسشنامه های زمینه کلی یادگیری(wla) و ادراک خلاقیت خاتنا-تورنس (ktcpi) را تکمیل نمودند. در تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره گام به گام و آزمون t استفاده شد. یافته های بدست آمده حاکی از و جود ارتباط میان خودتنظیمی و خلاقیت به طور کلی و در خرده مقیاس های خودتنظیمی و مولفه های خلاقیت به طور خاص می باشد.