تاثیر داستان های فرانتس کافکا بر کارهای نمایشی هارولد پینتر غیرقابل انکار است. این پژوهش بر آن است تا نمایشنامه جشن تولد پینتر و رمان محاکمه کافکا را با تکیه بر دو مفهوم تهدید و خشونت مقایسه کند. هر دو اثر به طور کلی، مرکز مبهمی از قدرت را به تصویر می کشند که فضایی اضطراب آمیز و پر از تعلیق را ایجاد می کند. در این پایان نامه عنصر تهدید، ترس نا مشخصی است که به تدریج به زندگی فکری و عادی شخصیت ها نفوذ و آنان را نابود می کند. تهدید با مفاهیمی چون احساس ترس و اضطراب همرار است که در هر دو اثر از حس خفقان، ابهام، و جدال بر سر هوییت ناشی می شود. در هر دو اثر، شخصیت ها درون دیوارهای نامرئی نظامی بی نام و نشان اسیرند و در عین حال عملا هر فضای بسته نیز همان حس را به آنان منتقل می کند. عنصر تهدید از اتهامات دایم نظام به شخصیت ها به جرایم نا مشخص نیز ناشی می شود. در تقابل میان فرد با نظام برای تحکیم نسخه خود از واقعیت، طرفی که قدرت بیشتری دارد پیروز می شود. نظام با گسترش تهدید و بهره بردن از نمایش قدرتش، جدال بر سر هوییت را می برد و فرد را مجبور به پذیرش نسخه ی خود از واقعیت و قربانی شدن به دلیل گناه تحمیل شده می کند. دیگر وجه اشتراک جشن تولد و محاکمه، نمایش بی پرده خشونت نظام در راه تحکیم قدرت و تضمین تبعیت افراد است. نظام هیچ گونه مقاومتی را بر نمی تابد. این پژوهش همچنین به مقایسه خشونت فیزیکی و کلامی در این دو اثر می پردازد. خشونت برای نیل به این اهداف به کار می رود: تحقیر افراد، از بین بردن اعتماد به نفس شان، و در نهایت در دست گرفتن اختیار جسم و ذهن افراد. تسلیم شدن افراد، به مرگ عینی یا استعاری آنان منجر می شود. آنان با رضایت به چنین مرگی تن می دهند چرا که به بیهودگی مقاومت پی برده اند. این پژوهش نشان می دهد چگونه تهدید و خشونت به شکلی بنیادین زندگی و سرنوشت شخصیت ها را در هر دو اثر بازسازی می کند.