نام پژوهشگر: عماد صادقی بوگر
عماد صادقی بوگر بیژن نیری
توسعه اقتصادی به عنوان یکی از مهم ترین آمال کشورها، نیازمند برخی پیش نیازهاست که می توان آنها را با آماده سازی ساختار داخلی از جمله نهادهای سیاسی کارآمد مهیا کرد. تحقیق حاضر بر آنست تا با بررسی این ساختار به توسعه نیافتگی اقتصادی در کشور مصر بپردازد. این تحقیق براساس مدل گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای انجام شده و در پی آن است که نقش و کارکرد ساختار سیاسی در توسعه اقتصادی مصر را مورد بررسی قرار دهد (با مطالعه موردی صنعت توریسم در مصر)، بدین ترتیب، پس از طرح کلیات و طراحی تحقیق در فصل اول، در فصل دوم به مباحث نظری درباره نوسازی و مدرنیزاسیون در کشورهای توسعه نیافته می پردازد و در فصل سوم که دارای دو گفتار است. در قسمت اول به مختصری از تاریخچه مصر و جمعیت ،گویش و مذهب و همسایگان و آب و هوا و... می پردازد. در گفتار دوم به مطالعه فرایند اجماع سازی و میزان باز بودن و یا به عبارتی هماهنگی با ورود به عرصه اقتصاد بین الملل، مورد توجه و ارزیابی قرار می گیرد و اثبات خواهد شد که به خاطر ساختار سیاسی ناکارآمد، این کشور همواره در مقابل توسعه مقاومت می کند. در واقع ساختار سیاسی و میزان نهادینگی دو نقش عهده برعهده می گیرند: یا تسهیل کننده و یا ممانعت کننده که ساختار سیاسی در مصر به عنوان عاملی مانع در برابر توسعه اقتصادی عمل کرده و اثبات خواهد شد که کشور مصر به خاطر عدم اجماع سیاسی و وجود نظام الیگارشی همواره در توسعه اقتصادی موفق عمل نکرده است. در فصل چهارم نیز که به صنعت توریسم در کشور مصر پرداخته است. شامل دو گفتار است: گفتار اول جاذبه ها و مکانهای توریستی و جذب گردشگری را بررسی می نماید و در گفتار دوم صنعت توریسم را به صورت موردی در ساختار و چارچوب سیاسی و تصمیم گیری مصر بررسی می نماید و با توجه به آمار و ارقام و شاخص های موجود در این بخش نشان داده خواهد شد که مصر در این بخش گرچه رشد نسبتاً خوبی داشته اما خود توریسم می تواند ع به عنوان یکی از پتانسیل های توسعه اقتصادی به کار گرفته شود که دامنه و تأثیر آن بر درآمد صنعت ناخالص ملی و سرانه ملی در کل فرایند اقتصادی باعث توسعه اقتصادی گردد که در مصر حاصل نشده است. در آخر در فصل پنجم به آزمون فرضیه پرداخته می شود و ساختار سیاسی مصر در توسعه اقتصادی این کشور چه در بخش توریسم و چه در بخش های دیگر در آزادسازی فرایندهای اقتصادی به عنوان عاملی ممانعت کننده به حساب آمده است و درآمد حاصله از بخش توریسم در توسعه اقتصادی این کشور چندان اثرگذار نبوده است.