این پایان نامه به بررسی ساخت نحوی کردی قصرشیرین می پردازد. همان طور که در فصل سوم اشاره شده، کردی قصری جزء شاخه ی جنوب غربی زبان کردی می باشد. فصل اول به معرفی موضوع پایان نامه و روش تحقیق و گردآوری داده بر اساس روش مستند سازی زبان می پردازد. فصل دوم به معرفی چهارچوب نظری مورد استفاده در تحلیل نحو کردی قصری اختصاص دارد، که بر پایه ی برنامه ی کمینه گرا استوار است. سپس در فصل سوم خاستگاه کردی قصری و رابطه ی آن با دیگر گویش های زبان کردی مورد بررسی قرار می گیرد. در فصل چهارم به معرفی آواهای کردی قصری، ساخت هجا و مشخصات زبر زنجیری پرداخته می شود. فصل پنجم راجع به مقولات واژگانی می باشد، در این فصل با تکیه بر زماندار بودن فعل در این گویش نشان داده می شود که فعل اصلی برای زماندار شدن نیازی به فعل کمکی ندارد. ساختمان گروه های مختلف در فصل شش مورد مطالعه قرار می گیرد. در این فصل با توجه به ویژگی های زبان ویژه کردی و با تکیه بر نقش تکواژ اضافه نشان داده می شود، که فرافکنی های نامی صرفأ به گروه تعیین کننده محدود نمی شوند، از آنجا که حرف تعریف تحت تسلط شمار و مالکیت قرار دارد، تنها در بالاترین سطح، یعنی وقتی جزء پسوندی صفت اشاره بعنوان تعیین کننده ظاهر می شود، شاهد ایجاد گروه تعیین کننده هستیم. همچنین در این فصل نحوه ی تشکیل گروه فعلی توسط افعال ناگذر و گذرای تک مفعولی مورد بررسی قرار می گیرد. برای روشن شدن ساختمان گروه فعلی دارای فعل گذرای دو مفعولی ابتدا با کمک نظریه ی مرجع گزینی رابطه ی مفعول مستقیم و مفعول غیر مستقیم مشخص می شود، و سپس در چهارچوب فرضیه ی پوسته ی فعلی ساخت کامل گروه نمایش داده می شود. نحوه ی آرایش افزوده ها نیز در پایان فصل ششم به اختصار مورد بررسی قرار می گیرد. در فصل هفتم ساخت جمله در کردی قصری مورد توجه می باشد. در این فصل پس از اینکه در ابتدا جایگاه عنصر صرفی و نهاد جمله روشن می شود، به بررسی ساخت جمله های دارای فعل ربطی، جملات سببی، و جملات منفی پرداخته می شود، و با نگاهی مختصر به ساخت جملات مجهول این فصل خاتمه می یابد. سرانجام، فصل هشتم که آخرین فصل این پایان نامه است به خلاصه ی مطالب ارائه شده در فصل های قبل و نتایج به دست آمده از مباحث مورد بررسی اختصاص دارد.