در این پروژه تحقیقاتی ابتدا نانو ذرات بوهمیت و پارا هیدروکسی بنزوات آلوموکسان سنتز شدند. سپس نانوکامپوزیت های پایه اپوکسی با ترکیب درصد های 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2 از این نانوساختارها ساخته شدند. از همه ی نانوکامپوزیت های ساخته شده دو آزمایش سختی سنجی ویکرز و تست کشش گرفته و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی (sem) از سطح مقطع نمونههای شکسته شده جهت بررسی نحوه پراکندگی ذرات و مکانیزم های شکست و میکرو ساختار، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سپس نتایج بدست آمده از این نانوکامپوزیت ها با نانوکامپوزیت های اپوکسی – آلومینا مقایسه شدند. نتایج تست سختی در مورد نانوکامپوزیت اپوکسی- آلومینا بیشترین مقدار سختی را در 5/0 درصد وزنی، در مورد نانوکامپوزیت اپوکسی- بوهمیت در 5/2 درصد وزنی و در مورد نانو کامپوزیت اپوکسی- آلوموکسان نیز در 5/2 درصد وزنی نشان می دهد. نتایج بدست آمده از تست کشش نشان می دهد که میزان استحکام کششی نمونه ها با افزایش میزان درصد نانو ذرات در ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد و بیشینه مقدار استحکام کششی برای نانوکامپوزیت اپوکسی- آلومینا ، اپوکسی- بوهمیت و اپوکسی- آلوموکسان به ترتیب در درصدهای وزنی 1، 5/0 و 5/2 بدست آمده است. همچنین نتایج آزمایشات نشان می دهد که نانوذرات عامل دار شده، با ماتریس پلیمری بر همکنش بیشتری دارند و خواص مکانیکی بهتری در مقایسه با آلومینا که بدون گروه عاملی است از خود نشان می دهند.