چکیده تونل زنی یک پدیده ی برجسته ی فیزیکی است، مشاهده ی ذراتی که علیرغم نداشتن انرژی لازم بر یک سد مرتفع فائق می آیند، پدیده ای که با فیزیک کلاسیک قابل توضیح نیست. اما مکانیک کوانتومی اجازه ی چنین پدیده ای را می دهد. داده های تونل زنی بسیاری وجود دارند که از مطالعه ی تونل زنی تجربی با سدهای فوتونی مختلف از فرکانس های میکروموج گرفته تا فرکانس های فرابنفش به دست آمده اند و اشاره به یک زمان تونل زنی عمومی دارند. در این پایان نامه، مکانیزم پدیده ی تونل زنی و نیز زمان های تعریف شده برای آن مورد بررسی قرار می گیرد. مدهای تونل زنی حل های معادله ی شرودینگر و معادله ی هلمهولتز هستند. از آنجا که برجسته ترین مثال رویداد مدهای تونل زنی در اپتیک، بازتاب داخلی کلی تضعیفی در جفت منشورها است، بنابراین، تأکید ما در این پایان نامه بیشتر بر روی این پدیده است. داده های تجربی و نظری اخیر تأیید می کنند که پدیده ی تونل زنی با یک زمان تونل زنی عمومی مشخص می شود که احتمالاً مستقل از نوع میدان است. تعریف زمان فازی به عنوان زمان تونل زنی به سرعت مافوق نور منجر می شود. اظهار انتشار با سرعت فوق نور باعث بحث های نظری داغی در مطبوعات اخیر، و گاهی اوقات بین فیزیکدانان برجسته، شده است که در این پایان نامه به تفصیل مورد بحث قرار می گیرد.