به منظور بررسی اثر تنش خشکی و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. تیمار دور آبیاری در سه سطح (5 ،10 و 15 روز) به عنوان پلات اصلی و سه سطح سالیسیلیک اسید (بذر مال سالیسیلیک اسید، محلول پاشی سالسیلیک اسید و شاهد) به عنوان پلات فرعی قرار گرفتند. صفات ارتفاع گیاه، قطر طبق، قطر ساقه، وزن خشک گیاه، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، وزن کل دانه در طبق، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در طبق و شاخص برداشت داشت. بیشترین عملکرد دانه 15/6 تن در هکتار از دور آبیاری 5 روز یکبار حاصل شد. تنش خشکی منجر به کاهش 42/49 درصدی در عملکرد دانه شد. اسید سالیسیلیک تأثیر معنی داری بر همه صفات به جز تعداد دانه در طبق و شاخص برداشت داشت. در همه صفات اندازه گیری شده بیشترین میانگین از تیمار بذر مال سالیسیلیک اسید و کمترین آن در شاهد مشاهده شد. اثر متقابل تنش خشکی در سالیسیلیک بر ارتفاع گیاه و عملکرد دانه معنی دار شد. به طور کلی تیمار سالیسیلیک اسید اثر تنش خشکی را بر عملکرد دانه کاهش داد.