نام پژوهشگر: مهناز قوی دل
مهناز قوی دل محمد رجبی
در بین مواد مورد استفاده در ساخت ایمپلنت ها، تیتانیوم و آلیاژهای آن عالی ترین خواص مکانیکی و بالاترین میزان زیست سازگاری را دارا هستند. ایجاد تخلخل و افزودن ترکیباتی مانند سرامیک ها و شیشه ها که باعث افزایش عمر و بهبود زیست فعالی این ایمپلنت ها در بدن می گردد، از جمله پیشرفت های چشمگیری است که در این زمینه حاصل شده است. در این تحقیق، اثر افزودن نانو ذرات شیشه سرامیک کلسیم فسفاتی بر روی ریزساختار قطعه تیتانیوم متخلخل مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور، در ابتدا ویژگی های کلی تیتانیوم، فرایند متالورژی پودر و شیشه ها مورد بررسی قرار گرفت و در ادامه کار عملی، به منظور بررسی بهبود خواص و ریزساختار ایمپلنت های متخلخل، نمونه های کامپوزیتی تیتانیوم-نانو شیشه زیست فعال با مقادیر متغیر شیشه (5، 10 و 15 درصد وزنی) به روش متالورژی پودر تهیه گردید و تغییرات ریزساختاری و خواص مکانیکی توسط آنالیز پراش پرتو ایکس(xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، دستگاه سختی سنجی و دستگاه استحکام فشاری مورد بررسی قرار گرفت. بهترین ریزساختار از جمله کمترین فاصله بین ذرات شیشه سرامیک و همچنین بهینه ترین خواص از جمله پایین ترین مدول الاستیک و بالاترین میزان استحکام فشاری برای نمونه حاوی 5درصد وزنی نانوشیشه زیست فعال(با مقادیر 56.7 مگاپاسکال برای استحکام فشاری و 911.2 مگاپاسکال برای مدول الاستیک نمونه حاوی 5درصد وزنی نانوشیشه زیست فعال) بدست آمد.