تصمیم گیری یک فرآیند ذهنی است که تمام افراد بشر در سراسر زندگی خود با آن سر و کار دارند. برای اتخاذ یک تصمیم مناسب باید تمام عوامل موثر در آن و همچنین نتایج حاصل را پیش بینی کرده و احتمال موفقیت را بررسی نمود که این کار همیشه ساده نخواهد بود. از این رو سیستم های تصمیم یار به عنوان ابزار های توانمندی جهت مواجهه با مسائل مختلف توسعه داده شده و مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه اغلب سازمان ها در دنیا به منظور حمایت از فرآیند های تصمیم گیری، از معماری انبار داده و ابزار هایی مانند olap جهت دسترسی، نمایش و تحلیل داده های خلاصه شده، تجمیع شده و یکپارچه استفاده می کنند. با توجه به این که قسمت اعظم داده های دخیل در فرآیند تصمیم گیری، ماهیت مکانی دارند و یا دارای مولفه ی مکانی هستند، ضروری است که از سیستم هایی که امکان پیمایش سریع و آسان پایگاه داده های مکانی را داشته باشند، استفاده نمود. این امر با به کارگیری فناوری solap میسر می شود. solap بر پایه مدل چند بُعدی بوده و امکان مرور مکانی-زمانی تعاملی داده را تسهیل می کند و بنابراین می تواند از فرآیندهای تصمیم گیری پشتیبانی کند. از سوی دیگر، شهرداریها مانند دیگر سازمان ها، برای حمایت از تصمیمگیری در مدیریت شهری و تولید گزارشهای سریع و انجام تحلیلهای مکانی-زمانی دادههای خود، نیازمند این سیستمها هستند. حدود 15 سال از معرفی solap می گذرد که تمرکز اصلی پژوهش های انجام شده در این سال ها را می توان در دو دسته ی کلی قرار داد: افزودن قابلیت های جدید به solap و توسعه و به کارگیری این سیستم ها در زمینه های مختلف. در این پژوهش سعی شده است تا برای اولین بار از قابلیت های solap در مدیریت خدمات شهری استفاده شود و هدف، توسعه یک سیستم solap تحت وب برای مدیریت مشارکتی خدمات شهری است. برای این منظور ابتدا مفاهیم پایه olap و solap به همراه ویژگی ها و خصوصیات هر یک توضیح داده می شود و با توجه به مزایای مشارکت شهروندان در مدیریت شهری و ضرورت بهره گیری از مدیریت مشارکتی در شهرداری ها، مفاهیم ppgis به صورت مختصر بیان می شود. سپس معماری پیشنهادی برای مدیریت مشارکتی شهری ارائه میشود که متشکل از یک سیستم اطلاعات مکانی مشارکتی تحت وب جهت ایجاد ارتباط مناسب با شهروندان و یک سیستم تصمیمیار مکانی در قالب یک سیستم solap تحت وب برای تحلیل مسائل گزارششده در شهر است. در پایان، برای پیاده سازی نمونه ی کاربردی این فناوری در مدیریت خدمات شهری، سامانه ی 137 شهرداری تهران به عنوان مورد مطالعاتی معرفی شده و سیستم مورد نظر، بر پایه ی معماری پیشنهادی و به صورت نمونه برای منطقه ی 12 شهرداری تهران پیاده سازی شده است. با توجه به ویژگی هایی که این سیستم دارد، مدیران در سطوح مختلف مدیریتی، می توانند به سرعت از حوادث گزارش شده در شهر آگاهی پیدا کنند. لذا نتایج حاصله بیانگر آن است که استفاده از این سیستم در مقایسه با روش سنتی، میتواند منجر به تصمیمگیری بهتر در مدیریت شهری شود. بدین ترتیب، علاوه بر اتوماتیکسازی فرآیند تولید گزارشهای شهری، مدیران شهری قادر خواهند بود تا به سمت تصمیمگیری مبتنی بر تحلیلهای صحیح تر از وضعیت شهر پیش روند و به راحتی و با سرعت بالا و بهطور مستقیم به تحلیل آنها بپردازند.