چکیده طراحی هر فضایی مهم است، ولی طراحی مراکز درمانی از اهمیت دو چندان برخوردار است. زیرا در این مراکز بسیاری تجهیزات خاص پزشکی در معالجه و مراقبت بیماران و همچنین ملاحظات بهداشتی فراوانی به کار گرفته می شود. همینطور بسیاری ملاحظات روان شناختی فضا به جهت حالات روحی بیماران و همراهان آنان، کار طراحی این مراکز را پیچیده تر می کند. این مطلب وقتی اهمیت بیشتری می یابد که فضا، فضای خاص بیماران روانی باشد. در طراحی بیمارستان روانی، داشتن اطلاعات جامعی از مراحل بهبودی بیمار روانی و چگونگی مراقبت از او، همچنین نقش خانواده در روند بهبودی بیمار ضروری است. معماری بعنوان رشته ای که کیفیت فضایی و محیط را برای ما تعریف می کند، قادر است تا با برخورد صحیح با موضوع ودر نظر گرفتن شرایط استفاده کنندگان، به ایده ای برسد و آن را در قالب طرحی مناسب اجرا کند. این ایده اهدافی را دنبال می کند، همچون بوجود آوردن رابطه و فضاهای صحیح و مناسب به گونه ای که سرپرستی و نظارت بر بیماران به بهترین وجه انجام شود و ایجاد فضایی نشاط آور که موجب شاد شدن بیماران می شود و آنها را در رسیدن به آرامش درونی یاری می کند. همچنین به وجود آمدن احساس امنیت و اطمینان در بیماران، که در تسریع بهبود وضعیت جسمانی و روحی آنها می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشد. سوالاتی که در این رساله تا حد توان پاسخ داده شد ،سوالاتی چون چگونه می توان در بیمارستان اتاق ها را به فضایی تبدیل کرد ،که در آن بیماران ارتباط بهتری با دنیای خارج و همچنین پرستاران و یا همراهان داشته باشند؟، چگونه طرح می تواند ، در مراقبت و نظارت بهتر بر بیماران ، موثر واقع شود؟، چگونه می توان با استفاده از راهکار های طراحی معماری، به افزایش احساس آسایش بیمار در بیمارستان ، کمک کرد؟ و سوالاتی از این قبیل است. این پروژه تحقیقی کاربردی است، که با جمع آوری اطلاعات مربوط به وضعیت فعلی بیمار در بیمارستان و یافتن راهکار در جهت بهبود آن (توصیفی)، اقدام به طراحی یک بیمارستان اعصاب و روان نموده که در آن بیماران در حین درمان در فضایی زندگی می کنند که موجب افزایش احساس آرامش و امنیت آنها می شود. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از منابع کتابخانه ای، مشاهده وضعیت فعلی چند نمونه بیمارستان اعصاب و روان و نیز مصاحبه با پزشکان و بیماران و همراهان بیمار استفاده شد.