چکیده در این تحقیق یکی از چاه های نفتی مجهز به سیستم گازرانی واقع در خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته است، هدف از این پژوهش بدست آوردن میزان بهینه گاز تزریقی به چاه جهت تولید بیشترین میزان نفت می باشد ، به همین منظور در ابتدا می بایست معادله حالتی را از بین معادلات حالت شناخته شده انتخاب نمود که قادر باشد با کمترین میزان خطای ممکن خواص ترموفیزیکی سیال را پیش بینی نماید. با جایگذاری خواص ترموفیزیکی بدست آمده درمعادلات سیالاتی موجود می توان مناسب ترین معادله سیالاتی را که قادر به محاسبه میزان افت فشار در طول چاه با کمترین میزان انحراف از مقادیر تجربی باشد بدست آورد. معادلات pr وsrk به ترتیب دارای درصد خطای نسبی مطلق میانگین برابر 3/132%و4/676% می باشند. دو معادله فوق را بر اساس ترکیب درصد مولی آنها در فاز گاز با مقادیر تجربی مقایسه می نمایم. از مقایسه فوق مشخص می گردد معادله pr بادرصد خطای مطلق میانگین برابر0/184% دارای کمترین میزان انحراف از مقادیر تجربی می باشد لذا بهترین معادله حالت جهت انجام محاسبات خواص ترموفیزیکی چاه مورد نظر معادله pr می باشد. از مقایسه فشار حاصله از معادلات سیالاتی مختلف با مقادیر تجربی مشخص می گردد که معادلات سیالاتی hasan&kabir و hagedorn&brown به ترتیب دارای درصد خطای نسبی مطلق میانگین برابر1/425%و2/398% می باشند. با توجه به معادله حالت، خواص ترموفیزیکی و معادلات سیالاتی بدست آمده و از طریق محاسبات صورت گرفته می توان مقدار بهینه گاز تزریقی به چاه به منظور به دست آوردن بیشترین نفت تولیدی را محاسبه نمود.محاسبات نشان می دهد معادله hagedorn&brown با توجه به اینکه در تخمین میزان افت فشار دارای خطای بیشتری نسبت به معادله hasan&kabir می باشد ولی در مورد تعیین میزان بهینه گاز تزریقی دارای دقت بسیار خوبی می باشد. کلمات کلیدی: گازرانی، معادله حالت، خواص ترموفیزیکی، معادله سیالاتی، گاز تزریقی بهینه