امروزه سازمان ها برای ادامه حیات خود می بایست از ویژگی های خاصی نظیر : مشتری مداری، انعطاف پذیری بالا، شفافیت، بهبود مستمر و ... برخوردار باشند و برای دستیابی به چنین ویژگی هایی باید مهمترین منبع و ابزار رقابتی خود یعنی نیروی انسانی را توانمند سازند. به زبان ساده، توانمندسازی، توانایی ترغیب دیگران به انجام دادن کاری است که خودشان می خواهند انجام دهند. پس به همکاری منتهی می شود برای همین است که بسیاری از متخصصان معتقدند توانمندسازی در سازمان های امروزی می تواند به مدیریت مشارکتی بیانجامد و جانشین نقش مدیریت سنتی گردد. از اینرو، مطالعه توانمندسازی، یک اصل بنیادین در مدیریت سازمان های امروزی بشمار می رود.این مطالعه، به ایجاد فهمی صحیح از رفتار کارکنان و مدیران و مدیریت صحیح می انجامد و به شناخت مهارت های اصلی و ضروری مدیریت در سازمان و بکارگیری آنها در عمل، کمک بارزی می کند. لذا با درک اهمیت و ضرورت این مقوله و با درنظر گرفتن ادارات پلیس راهنمایی ورانندگی بعنوان نمونه مطالعاتی و با نمونه آماری 108 نفر؛ در صدد تبیین و بررسی عوامل موثر بر توانمندسازی منابع انسانی برآمدیم. مهمترین عوامل تاثیرگذار بر توانمندسازی می توان به عامل های تفویض اختیار ،مشارکت،آموزش،کنترل،اطلاعات،مسوولیت و رهبری به عنوان متغییرهای مستقل اشاره نمود که با طراحی پرسش نامه ای در این راستا از نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردیدکه برای ورود اطلاعات و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار 15 spss و همینطورنرم افزار excelو word استفاده شده است وبرای توصیف داده ها از جدول یک بعدی ، توزیع فراوانی ، درصدی ودرصد تجمعی استفاده گردیده وهمچنین به منظور آزمون روابط بین متغیرها با استفاده از آزمون کا اسکوئر وبرای پیش بینی آنها از آزمون آماری رگرسیون استفاده شده است که به استناد داده های خروجی، تمامی فرضیه ها ی تحقیق تایید شده و بر اساس آنالیز گام به گام ،تفویض اختیار مهمترین نقش را در توانمند سازی دارد و همچنین مشارکت،آموزش،کنترل،اطلاعات،مسئولیت و رهبری به ترتیب اهمیت بعد از تفویض اختیار در میزان توانمند سازی نقش دارند. در جهت ارتقاء سطح توانمندسازی کارکنان ادارات مورد مطالعه، پیشنهاداتی ارائه گردید. واژگان کلیدی: توانمند سازی –تفویض اختیار-دسترسی به اطلاعات-آموزش-شیوه رهبری-مسوولیت پذیری -کنترل- مشارکت