وظیفه اصلی بورس اوراق بهادار، تخصیص بهینه منابع مالی است که برای این منظور باید بازار کارا باشد. بر اساس فرضیه بازار کارا (emh)، بازار سرمایه کارا بازاری است که در آن قیمت اوراق بهادار به سرعت بر اساس اطلاعات جدید ورودی تعدیل می‏شود، بنابراین قیمت اوراق بهادار منعکس کننده تمام اطلاعات موجود درباره اوراق بهادار است. هدف از این تحقیق ارزیابی روند شاخص بورس اوراق بهادار تهران‏، جهت تایید یا رد کارایی در سطح ضعیف می‏باشد. در مدل فرضیه بازار کارای استاندارد، بازده از فرضیه گاوسی نا‏همبسته پیروی می‏کند. انحراف از این مدل با نقض استقلال یا مفروضات گاوسی امکانپذیر است. نمای هرست به عنوان معیار اندازه‏گیری وابستگی بلندمدت است و پارامتر tsallis q میزان انحراف از فرضیه گاوسی را می‏سنجد. دوره مورد مطالعه این تحقیق از سال 1379 تا 1389 است. در این پژوهش از تخمین نمای هرست و شاخص آنتروپی tsallis q استفاده شده است. نتیجه حاصل از بررسی‏ها نشان می‏دهد که بازده شاخص‏ها وابستگی کوتاه‏مدت دارند و همچنین از فرضیه گاوسی پیروی نمی‏کنند و این به منزله رد فرضیات تحقیق یعنی رد شکل ضعیف کارایی در بورس اوراق بهادار تهران می‏باشد.