ماشین کاری شیمیایی، فرآیند برداشت ماده در اثر حل شدن کنترل شده ی ماده از سطح قطعه کار توسط یک محلول خورنده ی اسیدی یا قلیایی است. پوشش های مقاومی نیز برای پوشاندن سطوحی که قرار نیست ماشین کاری شوند، مورد استفاده قرار می گیرند. این پوشش ها موادی هستند که به محلول خورنده اجازه ی نفوذ به سطح قطعه کار برای انحلال آن را نمی دهند. در این پروژه برای ماشین کاری شیمیایی فولاد ضد زنگ 410 محلول آبی کلراید آهن به عنوان محلول پایه استاندارد؛ اسید فسفریک، اسید کلریدریک و اسید نیتریک به عنوان افزودنی به محلول پایه استفاده و اثرات آن ها بر مقادیر زیر-برش، فاکتور خورندگی، صافی سطح و نرخ خوردگی بررسی شده است. از روش طراحی آزمایش های ترکیبی که یکی از مدل های استاندارد مبتنی بر روش رویه ی پاسخ است برای تعیین مقادیر ترکیبی محلول ها، ترتیب انجام آزمایش ها، بررسی آماری و بهینه سازی نتایج استفاده شده است. هم چنین اثر افزودن یون فلزی به محلول خورنده به صورت حل کردن مقادیری از فلز پایه در محلول اولیه بر مقادیر زیر برش، فاکتور خورندگی، صافی سطح و نرخ خوردگی مورد بررسی قرار گرفته است. در تحلیل نتایج مکانیزم شیمیایی، عملکرد این افزودنی ها بررسی شده است. تحلیل مقادیر خروجی نتایج قابل قبولی برای نرخ خوردگی، زیر برش، صافی سطح و فاکتور خورندگی ارائه داده است