نام پژوهشگر: پگاه نام میان
پگاه نام میان مهدی رضوی
در این پژوهش از عصاره های گیاه nerium oleander برای بررسی اثرات بیولوژیکی استفاده شده است. این گیاه یک گیاه درمانی محسوب می-شود که در طب سنتی کاربرد های زیادی دارد. در این تحقیق عصاره های هگزانی، دی کلرو متانی ومتانولی بخش های برگ و گل این گیاه برای بررسی اثرات آنتی باکتریال، آنتی اکسیدان و سیتوتوکسیسیته استخراج شدند. به منظور بررسی اثرات آنتی باکتریال از تست های agar disc diffusion, agar well diffusion وagar dilution با تعیین mic استفاده شد وبرای تعیین اثرات آنتی اکسیدان تست dpph به کار رفت. هم چنین به منظور بررسی اثرات سیتوتوکسیسیته از تست mtt استفاده گردید. نتایج نشان دادند که عصاره های برگ متانولی و دی کلرومتانی دارای بیشترین خاصیت آنتی باکتریال بودند و عصاره های برگ هگزانی و گل متانولی دارای اثر متوسط و عصاره های گل هگزانی و دی کلرو متانی دارای اثر ضعیفی روی باکتری های مورد نظر بودند. بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی نشان داد که عصاره های گل و برگ متانولی دارای فعالیت آنتی اکسیدانی قوی با rc50 برابر باmg/ml 27/0و 20/0می باشند. هم-چنین عصاره های برگ وگل dcm دارای فعالیت آنتی اکسیدانی نسبتا قوی با rc50 به ترتیب mg/ml 51/0و74/0 و عصاره های برگ و گل هگزانی دارای فعالیت آنتی اکسیدانی ضعیف با rc50 معادل mg/ml 54/2و53/2می باشند. بررسی نتایج تست mtt نشان داد که عصاره برگ dcm بیشترین فعالیت سیتوتوکسیسیتی را با ic50 معادل µg/ml 89/97 ، 64/63 و77/57 در بازه های زمانی 24 ،48 و72ساعت روی لاین سلولی t47d دارا می باشد.عصاره های گل dcm، برگ متانولی و هگزانی، گل متانولی وهگزانی به ترتیب کاهش قدرت در رده های بعدی قرار دارند.بررسی اثرات مورفولوژیکی نشان دهنده این است که تاثیر عصاره ها روی سلول ها با القا مرگ آپوپتوتیک همراه می باشد.با توجه به تحقیقات گذشته القای آپوپتوز در سلول ها به دلیل حضور ترکیب کاردیاک گلیکوزید oleandrin می باشد.از آنجا که عصاره برگ dcm دارای اثر سیتوتوکسیسیته می باشد می تواند به عنوان عاملی در شیمی درمانی مورد استفاده قرار گیرد.