در این پروژه، دو نمونه خاک آلوده و یک نمونه پساب پتروشیمی، در محیط کشت bsm با حضور mtbe به عنوان تنها منبع کربنی کشت داده شده و کنسرسیومی با بازده کم زیست توده، حاصل آمد. جهت تکثیر بهتر سلول ها، منابع کربنی متفاوتی به عنوان منبع کربنی مکمل در کنار mtbe آزمایش گردیده و در نهایت با توجه به میزان کدورت محیط غنی حاصل، نرخ تجزیه mtbe در فرایند کومتابولیسم موجود و تشابه محیط کشت مورد استفاده به نمونه آلوده واقعی، btex تحت عنوان منبع کربنی مکمل، برای ادامه آزمایشات انتخاب شد. از کنسرسیوم مذکور، بر اساس دانسیته سلولی و میزان تجزیه mtbe توسط سلول های در حال رشد، یک سویه انتخاب شده و قابلیت تجزیه mtbe توسط سلول های درحال رشد و استراحت آن بررسی گردید. سلول های درحال رشد این سویه توانستند 300 میلی گرم بر لیتر mtbe را در حضور 100 میلی گرم بر لیتر btex ، ظرف مدت 10 روز، به 45 میلی گرم بر لیتر کاهش دهند. فعالیت سلول های فاز استراحت این سویه بسیار بیشتر از سلول های درحال رشد آن بود. این سلول های اسید دوست و مزوفیل توانستند غلظت های زیاد mtbe (تا 400 میلی گرم بر لیتر) را به سرعت تجزیه کنند. بهترین شرایط عملیاتی سلول های فاز استراحت، دمای 30 درجه سلسیوس، ph برابر 6 و غلظت mtbe برابر 374 میلی گرم بر لیتر تعیین گردید. این محاسبات توسط روش آماری سطوح پاسخ، و با استفاده از نرم افزار modde 8.0 انجام گرفت. تحت این شرایط، درصد حذف mtbe پیش بینی شده توسط نرم افزار و همچنین به دست آمده از آزمایشات در 7 ساعت اول فرایند، به ترتیب 97.44% و 97.76% بود. سلول های در فاز استراحت سویه جداسازی شده، توانستند در مدت 8 ساعت، 97.94% از 374 میلی گرم بر لیتر mtbe موجود در محیط را تجزیه کنند.