نام پژوهشگر: نیما مقیمی

تصفیه فیزیکی شیمیایی زیرآبه برج های خنک کن (مطالعه موردی سیستم خنک کننده پالایشگاه تهران)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی - دانشکده عمران 1390
  نیما مقیمی   احمد میرباقری

مدیریتزیرآبه برج های خنک کن یکی از موضوعات اساسی در بهره برداری از آنها می باشد که معمولاً برای رسیدن به استانداردها و قوانین ملی و بین المللی نیاز به تصفیه دارد. روش های معمول مدیریتزیرآبه شامل دفع به آب های سطحی و زیرزمینییا واحدهای تصفیه فاضلاب؛ و سیستم بدون دفع مایع (zld) می باشد. در مقایسه با سایر روش ها، zld ترجیح داده می شود، زیرا علاوه بر کاهش اثرات زیست محیطی نیروگاه ها و پالایشگاه ها، می توان آن را بازیافت نمود. zld نوعاً شامل یکیا ترکیبی از تصفیه های پیشرفته ی (1) فیلتراسیون غشائی؛ (2) الکترودیالیز؛ (3) تبخیر؛ و (4) ترسیب شیمیایی با آهک و سودا می شود.هدف از تصفیه یزیرآبه، بازیافت آن با کیفیتی برابر یا بهتر از آب جبرانی برج های خنک کن می باشد، به گونه ای که بتوان آن را به چرخه ی سیستم خنک کننده بازگرداند. نتایج حاصل شده نشان می دهد سیستم های غشائی، روشی کاربردی و امکان پذیر برای تصفیه یزیرآبه برج های خنک کنیاست که از آب شهر استفاده می کنند. امکان پذیری تصفیه توسط غشاءهای صنعتی اسمز معکوس (bw30) و نانوفیلتر (nf90) در یک پایلوت نیمه صنعتی انجام شد. در آزمایشات مشاهده شد که نانوفیلتراسیون با غشاء nf90 قادر است املاح محلول زیرآبه را ازmg/l 1500به mg/l 87 با بازیافت52% در تصفیهی تک مرحله ای و بهmg/l 178با بازیافت 70% در تصفیه ی دو مرحله ای کاهش دهد. با استفاده از غشاء اسمز معکوس bw30 نیز در شرایطیکسان، غلظت املاح به mg/l 46 با بازیافت23% در تصفیه ی تک مرحله ای و mg/l 61 با بازیافت 40% در تصفیه ی دو مرحله ای کاهش یافت. در این مطالعه اثر tds، فشار و دمای خوراک در سه سیستم (جریان plug، بازگشت جریان و سیستم چند مرحله ای) بر کیفیت آب نفوذی، درصد حذف املاح و میزان بازیافت بررسی شد.