پژوهش حاضر تلاشی بر مطالعه تحمل ابهام و تاثیر جنسیت در آن در دانشجویان ایرانی رشته زبان بوده است. با نیل به این هدف، تعداد 194 دانشجوی سال آخر رشته دبیری و مترجمی زبان پس از تکمیل نمودن مقیاس تحمل ابهام sltas الی (1995) به سه گروه تحمل ابهام بالا، متوسط و پایین تقسیم شدند. تحلیل خوشه ای نتایج حاصل از مقیاس بیانگر این مطلب بود که شرکت کنندگان از لحاظ تحمل ابهام عمدتا در سطح متوسط قرار گرفته بودند. بررسی تفاوتهای جنسیتی در این خصوص با استفاده از آزمون من ویتنیونشان داد که دانشجویان پسر دارای سطح تحمل ابهام پایین تری نسبت به جنس مخالف هستند. نگاهی به تعداد مورد انتظار و مشاهده شده شرکت کنندگان دختر و پسر در سه گروه تحمل ابهام نیز نشان دهنده تفاوتهای غیرمعنادار بود که به نوبه خود نقش جنسیت در تقسیم بندی شرکت کنندگان در گروههای مختلف تحمل ابهام را کمرنگ جلوه داده و به اعتبار بیشتر مقیاس استفاده شده می افزاید. دربخش آخر مطالعه نیز سه گروه مشخص شده تحمل ابهام به گروههای مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شده و قبل و بعد از انجام راهبردهای یادگیری ویژه تحمل ابهام در پیش آزمون و پس آزمونهای درک مطلب آیلتس شرکت نمودند. تحلیل آماری ازطریق آزمونهای تی و آنووا نشان دهنده تفاوتهای معنادار میان عملکرد شرکت کنندگان در گروه های آزمایش سطوح پایین و متوسط تحمل ابهام بود. شایان ذکر است که آموزشهای ارائه شده توانسته بود گروههای آزمایش در تمامی سطوح تحمل ابهام رابه یکدیگر نزدیک نماید. نتایج پژوهش حاضر در روش تدریس و مسائل روانشناختی مربوط به آن مفید خواهد بود. واژگان کلیدی: تحمل ابهام، تفاوتهای جنسیتی، تفاوتهای فردی، درک مطلب.