قرارداد مالک و زارع در کشت برنج قراردادی لازم می باشد که نشات گرفته از قرارداد مزارعه در فقه می باشد در این قرارداد همانند دیگر قرارداد ها شرایط اساسی صحت قرارداد همانند قصد و رضا و اهلیت طرفین و موارد دیگر باید رعایت گردد. علاوه بر این بعضی موارد اختصاصی در این قرار داد وجود دارد این قرارداد دارای ارکانی می باشد که عدم در نظر گرفتن آن باعث ابطال قرارداد می شود. ارکان این قرارداد عبارت است از صیغه قرارداد که باید مبتنی بر ایجاب و قبول باشد. علاوه بر این طرفین قرارداد باید دو نفر یا دو گروه باشند مسئله دیگر مربوط به زمین قرارداد می باشد که باید شرایط انتقاء و کشت برنج را دارا باشد. علاوه بر ارکان ، این قرارداد دارای شروطی نیز می باشد. شرط است که در ابتدای قرارداد طرفین نوع محصول برنج را قید نمایند و مدت زمانی را که زارع باید به برنجکاری بپردازد مشخص نمایند و میزان سهم طرفین از برنج را نیز بصورت مشاع از تمام محصول برنج و فقط از آن محصول مشخص نمایند و تعهدات هر یک را نیز در این قرارداد ذکر نمایند. از آنجایی که عقد لازم می باشد در برابر این تعهدات طرفین در قبال هم مسولیت مدنی نیز دارند این قرارداد بنا بر دلایلی ممکن است گاهی فسخ یا ابطال گردد