هدف از انجام این بررسی مطالعه تاثیر پروبیوتیک های lactobacillus casei و saccharomyces cerevisiae بصورت جداگانه و ترکیبی بر شاخص های رشد و فعالیت سیستم ایمنی هومورال ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. برای این منظور تعداد 1050 قطعه ماهی با وزن 2 ±6/25 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی قزل آلای ارومیه تهیه و به مدت 10 روز با شرایط آزمایشگاهی سازگار شدند. پس از سازگاری ماهیان به هفت تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار به ترتیب زیر تقسیم شدند: تیمار 1 (گروه شاهد، تغذیه با غذای تجاری)، تیمار 2 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی)، تیمار 3 ( تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 از مخمر ساکارومایسیس سرویسیه)، تیمار 4 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g107 از مخمر تیمار شده با 2 مرکاپتواتانل یا 2me)، تیمار 5 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی و cfu/g 107 مخمر)، تیمار 6 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی و cfu/g 107 مخمر تیمار شده با 2me) و تیمار 7 (تغذیه با mg/kgbw 25 اکسی تتراسایکلین). ماهیان به مدت 45 روز به ترتیب با تیمارهای فوق تغذیه شدند و سپس ماهیان در همه تیمارها به مدت 15 روز دیگر فقط غذای تجاری (شاهد) دریافت کردند. در این مطالعه شاخص های رشد، کارآیی تغذیه ای و فاکتورهای ایمنی شامل فعالیت لیزوزیم ، راه جایگزین کمپلمان و مقدار ایمونوگلوبولین کل و نیز میزان مقاومت و بازماندگی ماهیان در برابر استرسهای محیطی و مواجه با باکتریyersinia rukerii مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج زیست سنجی نشان داد که شاخص های رشد در تیمار هایی که از پروبیوتیک مخمری یا باکتریایی و ترکیب پروبیوتیکهای مخمری و باکتریایی تغذیه کرده بودند بطور معنی داری (05/0p<) نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. همچنین ترکیب پروبیوتیکهای مخمری و باکتریایی (تیمارهای 5 و 6) باعث افزایش معنی داری در شاخص رشد ماهیان نسبت به گروه شاهد و گروههای تغذیه شده با پروبیوتیک مخمری یا باکتریایی (تیمارهای 2، 3 و4) می شوند. بررسی های ایمنی شناسی سرم ماهیان نشان داد که میزان فعالیت لیزوزیم، کمپلمان و میزان آنتی بادی کل سرم ماهیان در گروه های 5 و 6 در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری (05/0p<) بالاتر بود. نتایج مواجه باکتریایی نشان داد که درصد بازماندگی در تیمارهای 2 (تغذیه با غذای حاوی cfu/g 107 لاکتوباسیلوس کازئی) نسبت به سایر گروهها بالاتر بود ولی اختلاف آماری معنی داری در سطح 05/0p< مشاهده نشد. در سایر گروهها نیز میزان بازماندگی نسبت به گروه شاهد بالاتر بود اما تفاوت آماری دیده نشد. همچنین میزان بازماندگی ماهیان در مواجه با استرس های محیطی (استرس کمبود اکسیژن و دمای 28 درجه سانتیگراد) در گروه های 5 و 6 نسبت به سایر گروهها بالاتر بود ولی اختلاف آماری معنی داری مشاهده نگردید. بر اساس یافته های حاصل از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از پروبیوتیکها (مخمری یا باکتریایی) و بخصوص ترکیب همزمان پروبیوتیکهای باکتریایی و مخمری باعث افزایش رشد و افزایش سیستم ایمنی همورال و مقاومت ماهیان در برابر استرسهای محیطی و مواجه با باکتریyersinia rukerii در ماهیان قزل آلای رنگین کمان می گردد.