هدف از انجام این تحقیق بررسی جایگاه «حق مکتسب» در حقوق کیفری ایران می باشد. بسیاری از مقررات ماهوی و شکلی کیفری مبتنی بر حق مکتسب می باشد مانند حاکمیت قانون معتبر در زمان وقوع جرم، مرور زمان، ممنوعیت تعقیب مجدد متهمان، ممنوعیت تشدید مجازات در مراجع تجدید نظرو... گرچه ممکن است در ابتدای امر چنین به نظر آید که آمره بودن احکام کیفری و تعلق آنها به نظم عمومی با حق مکتسب آنها تعارض دارد اما در این تحقیق تلاش گردیده تا نشان داده شود حقوق اسلام همچون نظام عدالت ترمیمی به حقوق اشخاص و از جمله حق مکتسب آنان توجه ویژه ای دارد. با این وجود از جنبه فلسفی و علمی و عملی تحقیقات زیادی در مورد شناسایی حق مکتسب و جایگاه آن در حقوق کیفری ایران انجام نشده و می توان ادبیات حقوقی کشورمان را تقریباً خالی از آن دانست. تحقیق حاضر ضمن معرفی حق مکتسب و ارکان و شرایط آن و تفکیک از مفاهیم مشابه، مهم ترین مقررات مبتنی بر حق مکتسب را مورد شناسایی قرار داده است. این نقصان در حقوق خصوصی نیز مشهود است و بخش اول پایان نامه که احکام کلی حق مکتسب را بررسی می کند در حقوق خصوصی نیز به کار می آید