نظر به اینکه زمان های بین وقوع زمین لرزه های متوالی به عنوان متغیر های یک فرایند تجدید محسوب می شود، کوشیده ایم تا یک مدل آماری برای توزیع زمان های بین وقوع زمین لرزه ها به دست آوریم. توجه خویش را روی توزیع های ویبول، لگ- ویبول، گاما، لگ- نرمال، توانی و لگ- نرمال- چوله متمرکز کردیم. در این پایان نامه با استفاده از داده های موسسه ی ژئوفیزیک تهران، توزیع زمان های بین وقوع زمین لرزه های متوالی را برای منطقه ای از ایران مورد مطالعه قرار داده ایم. سپس برای اینکه دریابیم کدام یک از توزیع ها مناسب تر هستند از سه آزمون نیکویی برازش مختلف کولموگرف- اسمیرنف، اندرسون - دارلینگ و ریشه میانگین مربع استفاده کردیم