سالیانه میلیونها مسافر و صدها هزار وسیله نقلیه در شبکه راههای کشور رفت و آمد می کنند که دارای نیازهای خدماتی متفاوتی در طول سفر خود هستند. برای پاسخگویی به این میزان از تقاضا و نیز ارائه خدمات مناسب، مکانیابی بهینه تسهیلات جانبی و حمایتی جاده ها بسیار حائز اهمیت است. آنچه در این پژوهش بررسی خواهد شد توسعه یک مدل ریاضی برای مکانیابی ایستگاههای خدماتی بر روی یک شبکه بین شهری است که با عنوان مجتمعهای خدماتی-رفاهی مطرح می شوند. مجتمعهای خدماتی-رفاهی یا تیر پارکها مکانهایی هستند که در محورهای اصلی و ترانزیتی کشور جهت ارائه خدمات مورد نیاز رانندگان، مسافران و وسایل نقلیه به صورت متمرکز احداث می گردند با توجه به ماهیت این گونه از تسهیلات از یک مدل مکانیابی بر مبنای جریان با عنوان "مدل مکانیابی قطع جریان" استفاده شده است که در آن تقاضا به صورت جریانهایی که بر روی مسیرهای از پیش تعیین شده، بین مبدا و مقصد سیر می شوند، تعریف می شود. در این نوع مدل به مکانیابی تسهیلاتی پرداخته می شود که جریان را تولید یا جذب نمی کنند بلکه آن را قطع می کنند. با توجه به نوع خدمات ارائه شده توسط مجتمعهای خدماتی-رفاهی و نیز استانداردها و شرایط احداث آنها، با اعمال مفروضات و تغییرات لازم بر مدل اصلی، مدلی تحت عنوان " مدل مکانیابی برای سرویسدهی جریان با در نظر گرفتن محدودیت ظرفیت " توسعه داده شده است. مدل حاصل یک مدل برنامه ریزی خطی دودویی است که توسط الگوریتم شاخه-کران حل می شود. مدل در یک شبکه حمل و نقل واقعی پیاده سازی شده و توسط برنامه نویسی در نرم افزار متلب حل شده است. نتایج حاصل مکانهای بهینه برای احداث یا توسعه مجتمعهای خدماتی-رفاهی را نشان می دهد.