هدف اصلی پژوهش، بررسی اثر آموزش مهارت های هوش هیجانی بر سبک های دفاعی (رشدیافته، رشدنایافته و روان آزرده) و سبک های تصمیم گیری(عقلانی، شهودی، وابستگی، آنی و اجتنابی) در زنان شاغل به منظور بهبود در عملکرد شغلی و توانایی انطباق با تغییرات و حل مسائل با ماهیت اجتماعی و فردی می باشد. بدین منظور 36 نفر از زنان شاغل داوطلب در سازمان راهداری و حمل ونقل کشور، بطور تصادفی به 2 گروه 18 نفری (آزمایش و کنترل) تقسیم گردیدند. پرسشنامه 15 مقیاسی هوش هیجانی بار-ان به منظور شناسایی میزان هوش هیجانی و نقاط ضعف مولفه های هوش هیجانی افراد، و پرسشنامه های سبک های تصمیم گیری اسکات و بروس و سبک های دفاعی آندروز و همکاران، در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. گروه آزمایش طی 8 جلسه 120 دقیقه ای به مدت 2 ماه، مداخلات مبتنی بر آموزش مهارت های هوش هیجانی را به همراه تمرین و تکالیف هفته ای به صورت گروهی دریافت نمودند. مقایسه ی نتایج آزمون ها با روش آماری تحلیل کواریانس، نشانگر وجود اثر مداخلات در انواع سبک های تصمیم گیری و سبک های دفاعی در زنان شاغل بود. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های هوش هیجانی باعث افزایش بکارگیری مکانیسم های دفاعی رشدیافته و کاهش بکارگیری مکانیسم های دفاعی رشدنایافته و روان آزرده در افراد می گردد. همچنین نشان داد، آموزش مذکور باعث کاهش استفاده از سبک های تصمیم گیری اجتنابی، وابسته و آنی و افزایش استفاده از سبک شهودی می گردد. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که تقویت هوش هیجانی به عنوان ترکیبی از رگه های مختلف شخصیت، باعث تقویت «من» در ساختار شخصیت شده و به فرد این امکان را می دهد که با شناخت، ادراک، تنظیم و کنترل هیجان ها در بکارگیری مکانیسم های دفاعی «من» و تصمیم گیری های خود مدیریت و کنترل داشته باشد.