یکی از روابط تجربی که برای مطالعه پویایی های بازارکار مورد استفاده قرار می گیرد منحنی بوریج– نمودار پراکندگی از نرخ بیکاری در مقابل نرخ فرصت های شغلی- می باشد؛ این منحنی بازگو کننده ی موقعیت بازار کار یک کشور است. نقطه شروع استخراج منحنی بوریج، تابع تطبیق بین افراد بیکار و فرصت های شغلی می-باشد. هدف از این تحقیق استخراج تابع تطبیق و منحنی بوریج در ایران می باشد. در این تحقیق به منظور استخراج تابع تطبیق از داده های استانی سال های 87-1372 و برای برآورد منحنی بوریج از داده های استانی سال های 87-1384 استفاده می شود. نتایج برآورد تابع تطبیق کشورحاکی از این است که تعداد افراد در جستجوی شغل و موجودی فرصت های شغلی با تعداد تطبیق های موفق شغلی رابطه مثبت و معنی داری دارند. کشش تابع تطبیق نسبت به تعداد افراد در جستجوی شغل و تعداد فرصت های شغلی به ترتیب معادل 0.24 و 0.79 میباشد. در رابطه با برآورد منحنی بوریج، رابطه بین فرصت های شغلی و نرخ بیکاری منفی و منحنی بوریج محدب است، هرچند رابطه تقریباً ضعیف می باشد. همچنین با نرخ فرصتهای شغلی و نرخ مشارکت ثابت استان های آذربایجان شرقی، خراسان شمالی و یزد کمترین نرخ بیکاری را داشته و استانهای کرمانشاه، لرستان و کهگیلویه و بویر احمد دارای بیشترین نرخ بیکاری می باشند.