فعالیت های تحقیقاتی در زمینه قابلیت پیش بینی بازده در دهه اخیر افزایش یافته است. در قیاس با رشد روزافزون استفاده از پورتفوی ها و نیز با وجود ادبیات غنی آن، همچنان موضوعات و سوالات بی پاسخ فراوانی در این زمینه وجود دارد. هم چنین بازارهای بورس ایران، به عنوان بازارهایی روبه رشد، نیازمند پژوهش های بومی در پاسخ به این سوالات و موضوعات می باشند. هدف از این پژوهش، ارائه استراتژی های مفید و کارا برای کمک به سرمایه گذاران در زمینه مدیریت پورتفوی می باشد. استراتژی های معاملاتی مومنتوم و معکوس با بهره گیری از همبستگی سریالی موجود در بازدهی بازار و اوراق بهادار در زمره استثنائات مالی و بی نظمی های بازار سرمایه قرار می گیرند. این پژوهش سودمندی استراتژی های مومنتوم، استراتژی های معکوس و استراتژی هایی براساس نوسان پذیری بازده گذشته سهام را در میان سهام 100 شرکت انتخابی از بازار بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1389-1383 مورد آزمون قرار داده است. به علاوه، در این تحقیق اثر متقابل استراتژی های مومنتوم و معکوس با یکدیگر و با سطح نوسان پذیری به منظور ارزیابی سودمندی استراتژی های ترکیبی جدید بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که اثرات مومنتوم و معکوس در بورس اوراق بهادار تهران وجود دارند. در نظر گرفتن اثرات مشترک مومنتوم و معکوس کارایی بالاتری را برای این دسته از استراتژی های ترکیبی نسبت به استراتژی های مومنتوم و معکوس خالص آشکار می کند و از فرضیه همگرا بودن اثرات مومنتوم و معکوس پشتیبانی می نماید. هم چنین نتایج حاصله نشان می دهد که نوسان پذیری گذشته سهام می تواند به عنوان یک متغیر در ترکیب با بازده های گذشته برای پیش بینی بازده آتی سهام مورد استفاده قرار گیرد.