نام پژوهشگر: مجتبی احمدی آسور
مجتبی احمدی آسور محمد صادق روحانی منش
یکی از روش ها در تقویت ساختمان های میان مرتبه استفاده از سیستم های دوگانه قاب خمشی همراه با سیستم باربر جانبی دیگر مانند قاب های مهاربندی شده فولادی می باشد. سیستم مهاربند برون محور یکی از سیستم های کارامد در مقابل زلزله است. در سیستم مهاربندی برون محور تغییر شکل های غیر ارتجاعی محدود به قسمتی از سازه به نام تیر پیوند می شود. تحقیقات نشان داده است که، بدلیل وجود تیر پیوند در سیستم مهاربند برون محور، شکل پذیری و سختی جانبی توامان تامین می شود. در پایان نامه حاضر رفتار قاب مهاربند برون محور در مقایسه با سیستم مهاربند ضربدری و شورون مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور مدل های تحلیلی دو بعدی با تعداد طبقات سه، شش و نه طبقه و با سه دهانه با طول ثابت پنج متر، در مواجه با سه شتاب نگاشت زلزله: بم، آوج و کجور_ فیروز آباد قرار داده شده است. مدل های تحلیلی به وسیله تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی و طیفی و تحلیل استاتیکی غیر خطی تحت اثر مجموعه ای از شتاب نگاشت های زلزله های مطرح شده مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان داده است که سیستم مهاربند برون محور ضمن تامین شکل پذیری لازم دارای سختی جانبی خوبی می باشد. در مرحله بعد جهت بهینه یابی آرایش مهاربندها از چهار تیپ مهاربند برون محور ( قاب مهاربند برون محور هشتی، ترکیبی هفتی و هشتی، ضربدری، مورب) با تعداد طبقات سه، شش و نه طبقه و با سه دهانه با طول ثابت پنج متر، استفاده شده است. بررسی ها نشان داده است که، سیستم مهاربند برون محور ترکیبی هفتی و هشتی (تیپ دو) بهترین عملکرد را از خود نشان داده است.