بررسی و مطالعه در زمینه ساختار سازمانی و بویژه ساختار سازمانی شرکت های بیمه در آستانه ورود به قرن بیست و -یکم و با توجه به چالش های مطرح شده این قرن یک امر ضروری به نظر می آید. از طرفی آزادسازی به عنوان یکی از عوامل تأثیر گذار بر ساختار سازمانی شرکت های بیمه مدّ نظر قرار گرفته است و در تحقیق حاضر نیز به بررسی ارتباط دو مفهوم مطرح شده فوق یعنی آزادسازی به عنوان یکی از عوامل موثر بر ساختار سازمانی شرکت های بیمه پرداخته شده است، با این فرضیه اصلی که آزادسازی بر ساختار سازمانی شرکت های بیمه تأثیر دارد. در این پژوهش آزادسازی به عنوان یک عامل تغییر یا متغیر مستقل و ساختار سازمانی به عنوان یک متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. یافته های تحقیق حاضر، حاصل مطالعه ای است که با توجه به دیدگاه های 168 نفر از کلیه مدیران و معاونین شعبه-های مرکزی شرکت های بیمه خصوصی تهران با حداقل 5 سال سابقه فعالیت بیمه ای صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از فرآیند تجزیه و تحلیل ساختارهای کواریانس (مدلسازی معادلات ساختاری) و تحلیل عاملی تأییدی انجام می شود و از آزمون پارامتریک مقایسه گروه های همبسته استفاده می شود و به جهت دقت و سرعت بیشتر به کمک نرم افزار کاربردی spss و l i s r e l صورت گرفته است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که پس از آزادسازی، ساختار سازمانی شرکت های بیمه تغییر خواهد کرد و از پیچیدگی، رسمیت و تمرکز بیشتری برخوردار خواهند شد. در واقع پس از آزادسازی، ساختار سازمانی شرکت-های بیمه مکانیکی تر خواهد شد.