رشد سریع شبکه جهانی وب، در عین تسهیل دسترسی به انواع اطلاعات، موجب ایجاد مسئله جدیدی تحت عنوان گرانباری اطلاعات شده است. حالتی که در آن به علت حجم زیاد اطلاعات، قادر به اتخاذ تصمیم، انتخاب یا به روز نگهداری اطلاعات خود راجع به موضوعی خاص نخواهیم بود. سیستم های پیشنهاددهنده، به عنوان یک راه حل موثر، برای این مشکل مطرح شده اند. یکی از روش های موثر در پیاده سازی سیستم های پیشنهاددهنده، استفاده از مفهوم اعتماد بین افراد به ویژه در شبکههای اجتماعی است. سیستمهای پیشنهاددهنده مبتنی بر اعتماد می توانند نسبت به سیستم های قدیمی تر پیشنهاددهنده مانند فیلترهای همبستگی، پیشنهادهای شخصی تری ارائه دهند. اما باوجود این ، مشکلاتی چون پراکندگی داده ها، مقیاس پذیری و دقت پایین کماکان باقی می ماند. در این پایان نامه روش جدیدی برای پیشنهاددهی براساس اعتماد گروه محور ارائه شده است. در این مدل هریک از طرفین اعتماد می توانند گروه یا فرد باشند. گروه ها براساس شباهت بین افراد تشکیل شده و سپس درجه عضویت هر فرد بر اساس دو فاکتور شباهت به گروه و اعتماد گروه به فرد بدست می آید. در این مدل به کمک روابط مابین گروه ها به گسترش روابط مابین کاربران پرداخته و بدین طریق کاربران با افرادی آشنا شده که تا به حال هیچ گونه شناختی نسبت به هم نداشته اند. هم چنین اعضای یک گروه می توانند به واسطه ی تعلق گروهی، به یکدیگر درجه ای از اعتماد داشته باشند که بدین طریق حتی کاربران بدون روابط اعتماد نیز می توانند از پیشنهادهای افراد درون گروه خود و یا از طریق انتشار و گسترش اعتماد، از پیشنهادهای افراد سایر گروه ها بهره ببرند. نتایج بدست آمده از پیاده سازی نشان داد هنگامی که از ترکیب اعتماد و شباهت گروهی برای پیشنهاددهی استفاده کنیم، عملکرد پیشنهاددهی بهبود خواهد یافت. هم چنین این نتایج نشان داد که در نبود اطلاعات کافی مانند روابط کم مابین کاربران یا کاربران با رتبه دهی پایین، این مدل به خوبی می تواند به کاربران بیشتری، پیشنهاد ارائه دهد.