" بررسی رابطه خلاقیت و کیفیت ترجمه در متون ادبی و متون مطبوعاتی" مترجم در مواجهه با متن مبداء به طور کلی در دو مرحله مشخص با عنصر خلاقیت درگیر می شود. اولین مرحله هنگام خواندن متن مبدا و دومین مرحله در حین نوشتن ترجمه . در مرحله نوشتن ترجمه هم از جهت قیود زبانی و بافت های زبان (ساختارهای زبان) که جلوه ی ظهور خلاقیت اند و هم به جهت قیود فرا زبانی (افکار مترجم) تفکر خلاقانه ای را از سوی مترجم می طلبد. در همین راستا پژوهش حاضر به رابطه میان خلاقیت و کیفیت ترجمه در دو حوزه ی مشخص ترجمه ی متون ادبی و متون مطبوعاتی پرداخته است. نمونه های این پژوهش 70 دانشجوی مقطع کارشناسی رشته مترجمی زبان انگلیسی سال چهارم می باشد که به طور هدفمند انتخاب گردیده اند. به منظور سنجش دانش زبانی مترجمان (دانشجویان) و میزان سطح خلاقیتشان، به ترتیب آزمون تافل pbt2005 و همچنین آزمون خلاقیت عابدی (1983) به عمل آمد. سپس دو متن ادبی و مطبوعاتی جهت ترجمه به دانشجویان داده شد. ترجمه های بدست آمده با استفاده از مدل ارزشیابی ترجمه وادینگتون (2001) توسط دو نفر متخصص ارزیابی شدند. پس از آن، رابطه میان امتیازات دو ارزیاب و همچنین رابطه میان خلاقیت و کیفیت ترجمه در متون ادبی و مطبوعاتی اندازه گیری شد. یافته های حاصل از تحلیل های آماری چنین نشان داد با توجه به اینکه خلاقیت در افراد، امری نسبی می باشد لذا در هیچ یک از متون ادبی و متون مطبوعاتی میان دو فاکتور فوق الذکر رابطه معنا داری وجود ندارد و کیفیت ترجمه به عواملی چون دانش زبانی بالا و همچنین تسلط بر اصول و استراتژی های ترجمه بستگی دارد.