در سال های اخیر از مواد پلیمری جهت فرمولاسیون، نگهداری و رها سازی کنترل شده بسیاری از دارو ها استفاده شده است. به علاوه گزارش های معدودی در مورد استفاده از پلیمرها برای فرمولاسیون باکتری های مفید پزشکی و نیز محیط زیست وجود دارد. از سوی دیگر امروزه بحث فرمولاسیون عوامل بیوکنترل عوامل بیماری زای گیاهی از مهمترین مباحث کنترل بیولوژیکی محسوب می گردد. در این تحقیق برای اولین بار امکان استفاده از مواد پلیمری برای فرمولاسیون عوامل بیوکنترل عوامل بیمای زای گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا باکتری های اپی فیت از قسمت های یکساله درختان سیب، گلابی و به از باغات میوه در مناطق مختلف استان زنجان جداسازی و اثر آنتاگونیستی آن ها روی erwinia amylovora عامل بیماری آتشک در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید. از بین 265 جدایه، یک جدایه با قدرت بازدارندگی زیاد برای ادامه تحقیق انتخاب شد. بر اساس آزمون های بیوشیمیایی این جدایه pseudomonas sp شناسایی شد. یک پلیمر با پایه آلژینات و حساس به رطوبت انتخاب شد. تاثیر پلیمر بر بافت گیاهی و تاثیر باکتری آنتاگونیست بر پلیمر و توانایی پلیمر جهت فرمولاسیون و انبارداری عامل بیوکنترل طی 3 آزمون بررسی گردید. نتایج نشان داد پلیمر اثر سوئی روی بافت گیاهی ندارد. اگرچه براساس آزمون های آزمایشگاهی باکتری از پلیمر به عنوان منبع غذایی استفاده نمی کند، ولی نتایج میکروسکوپ الکترونی نشان داد که باکتری می تواند در ساختار فیزیکی پلیمر تغییراتی را ایجاد نماید. عامل بیوکنترل در طول این تحقیق برای مدت 5 ماه در فرمولاسیون پلیمری زنده ماند.