مقدمه: امروزه، نفت به عنوان مهم ترین منبع انرژی و ابزار قدرتمند سیاسی و اقتصادی محسوب می شود. قسمت عمده ای از اقتصاد و تعداد زیادی از مشاغل به این صنعت وابسته است. هرگونه خطری مانند انقطاع و شکست، ممکن است به خسارات زیادی از لحاظ مالی، فیزیکی و روانی منجر شود. صنعت نفت نه تنها، مانند سایر صنایع، در مقابل ریسک های متعدد آسیب پذیر است بلکه در مقایسه با سایر صنایع، صنعتی پیچیده محسوب می شود. هدف این پژوهش ارائه چهارچوبی برای شناسایی و ارزیابی ریسک های مرتبط با زنجیره تأمین صنعت نفت است. روش پژوهش: در این پژوهش ابتدا ریسک ها و استراتژی های مدیریت ریسک شناسایی شده و سپس با استفاده از تکنیک دمتل روابط بین معیارها تعیین می شوند. برای به دست آوردن اهمیت و رتبه بندی معیارها از فرایند تحلیل شبکه ای استفاده می شود. یافته های پژوهش: نتایج به دست آمده از تکنیک ها نشان دادند که ریسک مقرراتی و محیطی با وزن 42326/0 مهم ترین معیار و از میان زیرمعیارهای این معیار ریسک دولت با وزن 52391/0 به عنوان مهم ترین ریسک هستند. رتبه بندی گزینه های پژوهش نشان دادند که استراتژی همکاری و انتقال با وزن 38748/0 در رتبه یک قرار گرفت. نوآوری های پژوهش: مدیریت ریسک زنجیره تأمین که موضوع جدیدی به شمار می رود، برای اولین بار در صنعت نفت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین برای اولین بار معیارها و زیرمعیارهای مدیریت ریسک زنجیره تأمین نفت شناسایی و معرفی شدند. از طرف دیگر در این پژوهش از تکنیک های دمتل و فرایند تحلیل شبکه ای برای اولین بار در حل مسأله مدیریت ریسک زنجیره تأمین در صنعت نفت استفاده شد. نتیجه گیری: این پژوهش از دو تکنیک معتبر برای ارزیابی ریسک ها و استراتژی های مدیریت ریسک و دانش خبرگان امر استفاده نمود و با ارائه تصویری جامع از مدیریت ریسک زنجیره تأمین رهنمودهایی را برای مدیران صنعت نفت ارائه نمود که می تواند مدیران را در تخصیص منابع و اولویت بندی اقدامات یاری دهد.