پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی طرحواره های ناسازگار اولیه در تبیین رابطه بین کمال گرایی مثبت (انطباقی) و منفی (غیرانطباقی) با سبک های هویت، در گروه نمونه ای با حجم 300 دانشجوی دختر دانشگاههای دولتی تهران (با دامنه سنی18- 25 سال) که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار پژوهش مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی (تری شورت، اوونز، اسلید و دیوی، 1995)، پرسشنامه طرحواره یانگ- فرم کوتاه (یانگ، 1998) و پرسشنامه سبک هویت (برزنسکی، 1989) بود. یافته های روش تحلیل مسیر نشان داد که رابطه کمال گرایی مثبت با سبک هویت اطلاعاتی مثبت و با سبک هویت هنجاری و هویت سردرگم/ اجتنابی منفی است. رابطه کمال گرایی منفی با سبک هویت اطلاعاتی، منفی، با سبک هنجاری، غیرمعنادار و با سبک سردرگم/ اجتنابی، مثبت است. همچنین طرحواره خودتحول نیافته/ گرفتار در رابطه غیرمستقیم بین کمال گرایی منفی با سبک هویت اطلاعاتی، و طرحواره های طردشدگی/ بی ثباتی و محرومیت هیجانی در رابطه غیرمستقیم بین کمال گرایی منفی با سبک هویت هنجاری نقش میانجی داشتند، هیچ کدام از طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه بین کمال گرایی و سبک هویت سردرگم/ اجتنابی نقش میانجی نداشتند. در نهایت نتایج برمبنای سبک-های مقابله ای مربوط به طرحواره ها تبیین شدند.