یکی از مناسب ترین روشهای بهسازی خاکهای نرم جهت پایدارسازی خاکریزها در احداث اتوبانها و خطوط ریلی،استفاده از ستونهای سنگی می باشد. به تازگی و با پیشرفتهای صورت گرفته در زمینه علوم پلیمر و تولید مصالح ژئوسنتتیک، از این مصالح جهت محصورنمودن ستونهای سنگی استفاده میشود که به ستونهای سنگی روکش شده با ژئوسنتتیک (gec) معروف میباشند .این روش باعث بهبود ویژگی های خاک و افزایش ظرفیت باربری آن می گردد . هدف در این پایان نامه، مطالعه و بررسی تأثیر پارامترهای مکانیکی مصالح نظیر مقاومت برشی خاک نرم، زاویه اصطکاک داخلی مصال سنگی و سختی محوری مصال ژئوسنتتیک محصورکننده بر روی ظرفیت باربری ستونهای سنگی می باشد. همچنین تأثیر پارامترهای هندسی نظیر قطر و طول محصورشدگی ستونها و فاصله مرکز به مرکز آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور از بسته نرم افزاری اجزای محدود plaxis استفاده گردیده است . مدل گسیختگی بکار گرفته شده جهت شبیه سازی رفتار خاک نرم و مصالح سنگی ستون، مدل مور کولمب می باشد و برای مصالح ژئوسنتتیک رفتار الاستیک خطی در نظر گرفته شده است. همچنین صحت عملکرد این نرم افزار در شبیه سازی رفتار ستونهای سنگی با مقایسه نتایج تحلیل های عددی اجزای محدود و نتایج آزمایشگاهی که حاصل مطالعات محققین پیشین بوده، مقایسه گردیده است که انطباق خوبی را نشان می دهد. نتایج این مطالعه بیانگر افزایش ظرفیت باربری و کاهش نشست مجموعه در صورت استفاده از ستونهای روکش شده در مقایسه با ستونهای معمولی می باشد. خصوصاً برای خاکهایی با مقاومت برشی خیلی پایین که روند افزایش کارایی بیشتر مشهود است. در نهایت، براساس نتایج جمعبندی تحلیلهای حاصل از مطالعات صورت گرفته و نمودارهای بدست آمده، پیشنهادها و توصیه های فنی جهت تحلیل، طراحی و اجرای این تکنیک ارائه گردیده است.

پایان نامه پیش رو در دو بخش با دو موضوع متفاوت آماده شده است. در بخش نخست، ما توانستیم پلیمرهای دی تیوکاربامات سولفونی نوینی را تهیه کنیم. پلیمرهای دی تیوکاربامات پلیمرهایی هستند که بررسی های کمتری روی آنها انجام گرفته و ویژگی های آنها به خوبی شناخته نشده است. با این وجود، این پلیمرها جذب کننده های مناسبی برای حذف فلزهای ارزشمند مانند طلا، پلاتین و پالادیم از محیط های آبی و آلی هستند و به علت اندازه ضریب شکست نوری بالایشان کاربردهای نوری پیدا کرده اند. ما در این بخش در یک فرایند پلیمری شدن سه جزیی با بکار بردن دی آمین های متفاوت، کربن دی سولفید و مونومر دی وینیل سولفون این پلیمرها را تهیه کردیم(p1-p8)، تا هرچه بیشتر ویژگی های آنها آشکار تر شود. تمامی پلیمرها به وسیله طیف بینی های ft-ir وh-nmr 1 شناسایی شدند و ویژگی های فیزیکی آنها دربرگیرنده ویسکوزیته، انحلال پذیری، رفتار گرمایی، جرم مولکولی و بلورینگی آنها بررسی شدند. در بخش دوم، شماری از ماکروسیکل های آزا کراون اتری نوین دارای حلقه پیریدینی (a-d)3 تهیه شدند. این ماکروسیکل ها در طی دو مرحله بدست آمدند. در مرحله نخست، از 3- هیدروکسی استوفنون و بنزآلدهید در حضور استات آمونیم مونومر دی فنلی دارای حلقه پیریدینی(1) با روش واکنش چی چی بابین تهیه شد و سپس این مونومر با ترکیب های دی توسیلات (a-d)2 در حلال استو نیتریل وارد واکنش شد تا این ماکروسیکل ها تهیه شوند. این کراون اترها همگی با بکارگیری طیف بینی های ft-ir ، h-nmr1، c nmr13و mass تایید شدند.