خلیج فارس از زمانهای گذشته به عنوان یکی از مهمترین آبراهه های جهان مطرح بوده است. از دوران باستان گزارشاتی از ناامنی و دزدی دریایی در این آبراه وجود دارد. از آنجا که تقریباً از قرن هفدهم میلادی رفته رفته اهمیت استراتژیک این آبراه بر اهمیت تجاری آن افزوده می گردد باید با حساسیت بیشتری به وقایع آن نگریست.افزایش ناامنی در خلیج فارس از نیمه دوم قرن هجدهم میلادی به دلیل توسعه طلبی قدرتهای فرا منطقه ای و قبایل حاشیه جنوب وارد مرحله ای دیگر شد. حضور نیروهای اروپایی در منطقه و گسترش روزافزون آنها،روند نزولی قدرت حکومتهای ایران و عثمانی در خلیج فارس،افزایش عبور و مرور کشتیهای تجاری و مهمتر از همه ظهور جنبش وهابیت از مسائلی است که در رابطه با این موضوع مطرح می شوند. این پایان نامه حول محورهای ذیل در صدد بازنمایی ابعاد مختلف ناامنی در دوره مورد بحث است: - بررسی تأثیر عناصر غیر بومی در تشدید دزدی دریایی در خلیج فارس در آستانه قرن هجدهم میلادی. - بررسی نقش ساحل نشینان جنوب خلیج فارس در ایجاد ناامنی و غارت اموال کشتیها در خلیج فارس. - بررسی چگونگی تأثیر وهابیت بر افزایش ناامنی ها در خلیج فارس. - تحلیل اهداف انگلیسیها در جنگ با دزدان دریایی خلیج فارس. - نتایج ناامنی در منطقه و برخورد قدرتهای غربی با آن.