چکیده: پژوهش حاضر به بررسی لزوم توجه به آینده به عنوان یکی از مهارت های ضروری مدیران هزاره سومی پرداخته و 16 روش را برای مطالعات آینده در دو دسته کمی و کیفی نام برده است . روش های معرفی شده ، در "شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران" مورد مطالعه قرار گرفته است. این تحقیق با هدف تبیین لزوم آینده پژوهی در مدیریت،معرفی علوم کاربردی آینده شناسی و تشخیص این که از دیدگاه مدیران و کارشناسان ؛آشنایی با کدام یک از انواع روش های کیفی و کمی آینده پژوهی می تواند تاثیر بیشتری بر عملکرد این دو گروه داشته باشد انجام شده است . دو فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی با توجه به نظر پاسخ دهندگان که اکثرا از مدیران این شرکت در تهران و 37 منطقه بودند مطرح گردید. فرضیه های مطرح شده با آمار توصیفی و استنباطی(خی دو و ویلکاکسون )مورد آزمون قرار گرفته و همه تایید گردیدند و در نهایت برای شرکت مورد مطالعه و شرکت های مشابه سه پیشنهاد اساسی داده شد.