پایان نامه حاضر پژوهشی است که به منظور بررسی موانع استفاده از روش های یاددهی ـ یادگیری فعال در مدارس راهنمایی از دیدگاه معلمان مدارس راهنمایی دخترانه شهر قم صورت گرفت. با توجه به اهمیت دوره راهنمایی و نقش آن به عنوان پلی بین دوره ابتدایی و دوره متوسطه و تأثیر به کارگیری روش های یاددهی ـ یادگیری فعال در این مقطع آموزشی بر میزان بازدهی و کیفیت نظام آموزشی این تحقیق انجام گرفت.جامعه نمونه این تحقیق عبارت بود از 200 نفر از معلمان مدارس راهنمایی دخترانه شهر قم که از بین 1360 نفر از معلمان شاغل در مدارس دخترانه شهر قم به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی بود و داده های آن از طریق توزیع پرسشنامه جمع آوری شد. به طور کلی هدف از این پژوهش پاسخ دادن به پنج پرسش عمده بود. که پرسش اول مربوط به میزان تأثیر سطح پایین آگاهی و مهارت معلم به عنوان یک مانع در مسیر استفاده از روش های یاددهی و یادگیری فعال بود در این رابطه مشخص شد که سطح پایین آگاهی و مهارت معلم با میانگین میزان تأثیر 12/615، تا حد زیادی مانع استفاده از روش های یاددهی و یادگیری فعال می باشد.در پاسخ به سوال دوم که در مورد میزان عملکرد سطح پایین کارایی مدیریت آموزشی به عنوان یک مانع در کاربر های یاددهی یادگیری فعال بود، معلوم گردید که این عامل با میانگین میزان تأثیر 37/616، تا حد زیادی مانع استفاده از روش های یاددهی و یادگیری فعال می باشد. در پاسخ سوال سوم مشخص شد که عدم کاربرد روش های ارزشیابی تحصیلی با میانگین میزان تأثیر 87/595، تا حد متوسطی مانع استفاده از روش های یاددهی و یادگیری فعال می باشد. پاسخ به سوال چهارم تحقیق حاکی از این بود که سطح پایین امکانات و تجهیزات آموزشی با میانگین میزان تأثیر 87/692،تا حد زیادی به عنوان یک مانع در استفاده از روش های فعال نقش دارد. به این ترتیب در پاسخ به سوال پنجم تحقیق، روشن شد از دیدگاه معلمان مدارس راهنمایی دخترانه در شهر قم، سطح پایین امکانات و تجهیزات آموزشی، مهم ترین مانع در استفاده از روش های یاددهی یادگیری فعال می باشد.