در این پژوهش دز طبیعی دریافتی ناشی از گاما و رادن در هوا در 100 نقطه از شهر تنکابن شامل منازل و ادارات بصورت فصلی در مدت یک سال به روش غیر فعال به ترتیب با استفاده از tld و اتاقک نفودی گاز رادن بر مبنای آشکارسازی ردپای هسته ای حالت جامد (ssntd) از نوع پلی کربنات اندازه گیری و تعیین شده است. همچنین میزان غلظت رادن محلول در آب در منابع آب تنکابن و رامسر (مانند چشمه های آب طبیعی و حوضچه های پرورش ماهی ) به روش فعال با استفاده از آشکار ساز سنتیلانور zns تعیین و همزمان با روش اتاقک نفودی گاز رادن مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج اندازه گیری، دز متوسط روزانه گامای µsv. day-1 4.02?1.17 را در مناطق سربسته تنکابن در فصول مختلف نشان می دهد که تقریبا چهار برابر حد طبیعی سایر مناطق می باشد. همچنین میانگین میزان غاظت رادن در هوای مناطق سربسته تنکابن برابر 234.58?139.345 bq/m3 اندازه گیری شد که کمتر از حد مجاز این نوع فضا ها ( 300 bq/m3) است. میزان غلظت رادن در آب چشمه های تنکابن و رامسر بترتیب 109?16 و 198?30 bq.l-1 اندازه گیری شده است بطوریکه مقدار متوسط آن در منطقه رامسر بیشتر از تنکابن می باشد. داده های بدست آمده در این پژوهش میزان دز گامای بالایی در تمام مناطق و در مورد رادن در برخی مناطق سربسته تنکابن را نشان می دهد. میزان رادن محلول در آب نیز در برخی منابع آب در هر دو شهر بیش از حدود مجاز پیشنهاد شده است.