چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی زوجین در آستانه طلاق و عادی است. روش پژوهش توصیفی )پس رویدادی ) بود و جامعه آماری شامل 100 زوج از زوج های عادی و در آستانه طلاق شهر اصفهان در سال 90-1389 بود. حجم نمونه شامل 50 زوج عادی و 50 زوج در آستانه طلاق بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه هوش هیجانی بار-ان و پرسشنامه سبک های دفاعی سن مارتینی و همکاران بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss-16 استفاده شد و روش آماری مورد استفاده در این پژوهش آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس و آزمون t مستقل) بود. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی زوجین در آستانه طلاق و عادی تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه زوجین عادی از هوش هیجانی بالاتری نسبت به زوجین در آستانه طلاق برخوردار هستند و زوجین عادی از مکانیسم های دفاعی رشد یافته بیشتر از مکانیسم های رشد نایافته و روان آزده استفاده می کنند. . کسانی که از سبک های دفاعی بیشتر استفاده می کنند اضطراب بیشتری دارند و از هوش هیجانی پائین تر برخوردار هستند. بین هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی در زوج های عادی رابطه معنادار وجود ندارد اما این بین هوش هیجانی و سبک دفاعی رشد یافته و رشد نایافته در بین زوج های در آستانه طلاق رابطه معکوس معناداری وجود دارد. این بدان معنی است که با افزایش هوش هیجانی میزان استفاده از مکانیسم های دفاعی کاهش می یابد