در این پایان نامه، از روش تجزیه عاملی کاهش مرتبه (rafa) برای تعیین ثابت های اسیدی لیگاند 1- ((e)- (2- هیدروکسی فنیل ایمینو) متیل) نفتالن-2- ال در مخلوط حلال آب-dmf با نسبت های حجمی مختلف استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش سهم dmf در مخلوط حلال، ثابت اسیدی اول (pk1) تقریبا ثابت مانده و ثابت اسیدی دوم (pk2) افزایش می یابد. طیف های فلوئورسانس محلول باز شیف درph های مختلف نیز به دست آمده و rafa برای تعیین ثابت های اسیدی باز شیف بکار برده شد. در ادامه، چندین سورفکتانت (کاتیونی ، آنیونی و غیریونی) با غلظت های پایین و بالای غلظت مایسل بحرانی (cmc) آن ها به محلول باز شیف اضافه شد و از روش rafa برای مطالعه ی اسپکتروفتومتری اثر سورفکتانت ها بر ثابت های اسیدی باز شیف استفاده شد. نتایج نشان داد که در حضور سورفکتانت pk1 تقریبا ثابت می ماند و pk2 افزایش می یابد. اثر بتاسیکلودکسترین بر ثابت های اسیدی باز شیف نیز بررسی شد. این بررسی نشان داد که بتاسیکلودکسترین تأثیر قابل توجهی بر روی ثابت های اسیدی ندارد اما شدت فلوئورسانس باز شیف با تشکیل کمپلکس درونی با بتاسیکلودکسترین افزایش می یابد.