نانوالیاف سلولزی با توجه به منابع فراوان، سطح مخصوص بالا، زیست سازگاری و زیست تجزیه پذیری دارای کاربردهای گسترده ای در فیلترها، پزشکی و تقویت کامپوزیت ها هستند. در این پایان نامه، امکان استفاده از کاه برنج که یکی از محصولات زائد در کشت برنج است، برای تولید نانوالیاف سلولزی مورد بررسی قرار گرفته است. استخراج سلولز از کاه برنج با سه فرایند مختلف بررسی شد. این فرایندها شامل دو فرایند شیمیایی متداول و یک فرایند شیمیایی-مکانیکی جدید هستند. ساختار، ترکیب شیمیایی و خواص حرارتی محصولات سلولزی با استفاده از روش های میکروسکوپ پویش الکترونی، طیف سنجی مادون قرمز فوریه و گرماسنجی پویش تفاضلی بررسی گردید. مزایا و معایب هر یک از روش ها بررسی شد. در نهایت نانوالیاف سلولزی بوسیله روش الکتروریسی با استفاده از حلال تری فلوئوراستیک اسید حاصل شدند. الکتروریسی یک روش یک مرحله-ای برای تولید نانوالیاف است که هزینه تولید در آن پایین است و دوستار محیط زیست نیز می باشد. سلولز استخراج شده با فرایند شیمیایی-مکانیکی تقریبا خالص و قابل الکتروریسی بود. قطر الیاف سلولزی کاه برنج حاصل از این فرایند 9/2 میکرومتر و قطر نانوالیاف الکتروریسی شده 89 نانومتر اندازه گیری شد. تماس یا مصرف نانوالیاف تولیدشده برای بشر بدون خطر است، زیرا با قرار گرفتن آن ها در مجاورت هوا حلال باقیمانده حذف می شود. تولید الیاف سلولزی به طور مستقیم از کاه برنـج با خواص بهبود یافته منجر به توسعه محصولات صنعتی با ارزش افزوده در جهان می شود.

پوشش گیاهی بخش مهمی از ساختار اکوسیستم طبیعی را تشکیل می دهد و تبلوری از اثرات متقابل عوامل محیطی متعدد می باشد. ذخیره گاه گوه با مساحت 110 هکتار در شمال غرب شهرستان فریدونشهر بین عرض جغرافیایی // 15 / 55 0 32 تا // 46 / 59 0 32 شمالی و طول جغرافیایی // 11 / 38 0 49 تا // 43 / 46 0 49 شرقی قرار گرفته است. ارتفاع این منطقه حداقل 1700 متر و حداکثر 3161 متر از سطح دریا می باشد. میانگین بارندگی سالانه 542 میلی متر و متوسط درجه حرارت سالیانه 45/15 درجه سانتی گراد است. هدف از این تحقیق بررسی پوشش گیاهی منطقه و شناسایی فلور آن است. به منظور معرفی فلور منطقه از روش پیمایشی زمینی استفاده شد. طی بهار و تابستان سال های 1390 و 1391، پس از جمع آوری و سپس شناسایی نمونه های گیاهی لیستی از گونه ها به همراه کوروتیپ و شکل زیستی آن ها تهیه گردید. مجموعاً 102 گونه متعلق به 82 جنس و 32 خانواده در منطقه شناسایی گردید. از مجموع 32 خانواده، خانوادهlamiaceae با 10 جنس و 12 گونه، خانواده apiaceae با 7 جنس و 8 گونه، خانوادهfabaceae با 6 جنس و 10 گونه، خانواده poaceae و rosaceae با 6 جنس و 8 گونه، asteraceae و brassicaceae با 6 جنس و 7 گونه، caryophyllaceae با 4 جنس و 7 گونه به ترتیب جزء بزرگترین خانواده های موجود در منطقه محسوب می شوند. بزرگترین جنس های منطقه به ترتیب شامل astragalus با 4 گونه، bromus ، onosma، cerasus، silene با 3 گونه، aethionema، bunium، medicago، scorzonera،salvia، stachys، tulipa، vaccaria، valerianella هر کدام با 2 گونه می باشند. بیشترین عناصر جغرافیایی فلور منطقه مربوط به ناحیه ایران وتورانی با 59 گونه (84/57%) می باشد که15گونه از آنها (7/14%) جزء گیاهان انحصاری ناحیه ایران و تورانی می باشند. در بین گیاهان شناسایی شده منطقه به ترتیب همی کریپتوفایت با 42 گونه (18/41 درصد)، تروفایت با 31 گونه (39/30 درصد)، فانروفایت با 14 گونه (72/13 درصد)، ژئوفایت با 11 گونه (78/10)، کامئوفایت با 4 گونه (92/3 درصد) مهم ترین اشکال زیستی را تشکیل می دهند. . با وجود جنگلی بودن ذخیره گاه، تعدادی از گونه های گیاهی در منطقه یافت نشدند. در حالی که اداره منابع طبیعی آن ها را گزارش کرده بود و این نیازمند تحقیقات بیشتری است. کلمات کلیدی : پوشش گیاهی، شکل زیستی، فلور، فریدونشهر، گوه