این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی گری خستگی هیجانی و نقش تعدیلی عاطفه مثبت در رابطه بین عدالت سازمانی ادراک شده و رفتار های شهروندی سازمانی طراحی و اجرا گردید .روش پژوهش توصیفی و از نوع رابطه ای بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون بود که در تابستان 1390 در این شرکت مشغول به کار بودند. تعداد 144 نفر از اعضای جامعه آماری به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای بکار رفته در پژوهش شامل پرسشنامه عدالت توزیعی و رویه ای کالکویت (2001)، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف ، مکنزی، مورمن و فتر (1990)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ (1981) و پرسشنامه عاطفه مثبت و منفی واتسون و تلجن (1985) است که ویژگی های روان سنجی آنها مطلوب به دست آمد.پایایی این پرسشنامه ها به ترتیبی که در بالا آورده شده است به این قرار است،عدالت توزیعی 81/0 ، رویه ای 83/0 ،رفتار شهروندی سازمانی معطوف به فرد 78/0 ، رفتار شهروندی سازمانی معطوف به سازمان 74/0 ، خستگی هیجانی(فراوانی)92/0 ، عاطفه مثبت 73 /0 و عاطفه منفی 79/0 . برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از فراوانی ، همبستگی پیرسون ، رگرسیون سلسله مراتبی، تحلیل میانجی و آزمون بوت استراپ استفاده گردید. نتایج نشان داد که خستگی هیجانی میانجی کننده رابطه بین عدالت سازمانی و رفتار های شهروندی سازمانی است. یافته های دیگر حاکی از آن بود که در میان رابطه بین ابعاد عدالت (توزیعی و رویه ای) و ابعاد رفتار های شهروندی سازمانی (معطوف به فرد و معطوف به سازمان)، خستگی هیجانی تنها رابطه بین عدالت توزیعی و ocbo را میانجی گری می کند. یافته های دیگر این بود که اثر تعاملی عدالت سازمانی و ابعاد آن با عاطفه مثبت بر روی دو بعد رفتار های شهروندی سازمانی معنا دار نیست. در یک نتیجه گیری کلی عواطف و هیجانات بویژه عاطفه مثبت (بعنوان یک عامل عاطفی) پیش بینی کننده بهتری نسبت به عدالت سازمانی (بعنوان یک عامل شناختی) برای رفتار های شهروندی سازمانی می باشند.