با وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال ????، رژیم پهلوی، که در آن مقطع زمانی متحد اصلی اسرائیل در منطقه خاورمیانه به شمار می رفت، سرنگون و جمهوری اسلامی تأسیس شد. بدین ترتیب برقراری رابطه با کشورهایی که از لحاظ مواضع سیاسی به ایران نزدیک بودند در دستور کار سیاست خارجی نظام نوین ایران قرار گرفت، که سوریه در این ردیف از کشورها قرار داشت. پیدایش رژیم اسرائیل در منطقه خاورمیانه، علاوه بر اینکه طولانی ترین بحران قرن بیستم را در پی داشت(که هنوز هم ادامه دارد) از این زمان به بعد اسرائیل به عنوان دشمن، در سیاست خارجی ایران و سوریه جایگاه و اهمیت خاصی یافت. رژیم اسرائیل به عنوان رژیمی غاصب از منظر کشورهای مسلمان منطقه، با پی گیری سیاست های قهرآمیز علیه این کشورها و با پیروی از اصولی چون توسعه طلبی از نیل تا فرات، و ائتلاف و اتحاد با بعضی کشورهای منطقه ای و قدرت های فرامنطقه ای، تهدیدی جدی در منطقه به وجود آورده است. ایران و سوریه، با همکاری در جهت مقابله با اقدامات اسرائیل، از گروه هایی چون حزب الله لبنان و گروه های فلسطینی در همین چارچوب حمایت نموده اند. با آغاز دهه ی ????، و فروپاشی شوروی، مذاکرات صلح خاورمیانه، بین رژیم اسرائیل و گروه های فلسطینی به اتفاق برخی از کشورهای عربی منطقه، با میانجی گری امریکا، شروع شد. جمهوری اسلامی ایران مذاکرات صلح خاورمیانه را محکوم کرد و پی گیری آن را خیانت به فلسطین می دانست. کشور سوریه با فروپاشی شوروی به عنوان حامی اصلی آن، برای بازپسگیری سرزمین های خود وارد مذاکراه با رژیم اسرائیل شد، که تاکنون موفق به این کار نشده است. علی رغم اینگونه تحولات در سیاست خارجی سوریه، روابط ایران و سوریه همچنان بر مبنای دشمنی با اسرائیل در حال گسترش است.