خودگردانی تعاونی های تولید روستایی یکی از مهم ترین تحولاتی است که در دهه ی اخیر در این تعاونی ها رخ داده و در این که کارکردهای چندگانه ی این گونه تعاونی ها در جهت نیل به اهداف مترتب به آن ها باشد، ابهام وجود دارد. این تحقیق در استان همدان انجام گرفته و از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی_ تحلیلی است . جامعه ی آماری آن را اعضا، هیات مدیره و مدیران عامل تعاونی های تولید و کارشناسان دولتی این تعاونی ها تشکیل می دهند. اخذ و گردآوری داده ها به صورا اسنادی و میدانی و در کار میدانی علاوه بر مشاهده، مصاحبه و دلفی از پرسشنامه استفاده شد و در تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک های آما توصیفی و مدل swot استفاده شد . نتیجه ی تحقیق نشان داد که کارشناس کشاورزی بودن مدیرعامل مهم ترین نقطه ی قوت، فقداان الگوی مشخص برای ارزیابی عملکرد مدیران تعاونی مهم ترین نقطه ی ضعف،برخورداری تعاونی از منابع آب و خاک مناسب مهم ترین فرصت و پایین بودن سطح سواد اعضا مهم ترین تهدید این تعاونی ها هستند.