سزیم-137معمولاً بعد از حوادث هسته ای در محیط زیست منتشر می شود و به راحتی به زنجیره ی غذایی انسان راه می یابد. در این تحقیق با استفاده از یک مدل دوبخشی نحوه ی توزیع 137cs در بدن توصیف شده است. بخش اول در این مدل خون و بخش دوم سایر بافت ها هستند. با استفاده از دو روش تحلیلی و عددی و با در نظرگرفتن پرتوزایی غذا به عنوان ورودی، معادلات این مدل حل و پرتوزایی سزیم در خون، بافت ها، ادرار و مدفوع محاسبه شده است. در سایر تحقیقات ورودی ها بصورت توابع ضربه ای و پیوسته در نظر گرفته شده اند؛ ولی در عمل این ورودی ها می توانند به شکل های مختلف باشند. در این جا برای بررسی اثر مقدار سزیم ورودی بر جذب آن در بافت ها با استفاده از مدل دوبخشی، ابتدا برای ارزیابی مدل معادلات با ورودی ضربه ای حل و با داده هایicrp (international commission on radiation protection) مقایسه شد. سپس ورودی های متفاوت شامل ورودی های پیوسته، ضربه ای، دوره ای و تصادفی درنظر گرفته شده است. در ادامه برای مقدار پرتوزایی یکسان ولی با توابع مختلف، مقدار پرتوزایی در بافت ها محاسبه شد. همچنین یک نمونه تابع پخش سزیم در محیط که با استفاده از مدل پخش مواد بدست آمده، برای بررسی فرآیند جذب 137cs در بدن، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد درصد اختلاف پارامترهای محاسبه شده ی منحنی های خروجی به ازای این ورودی ها، نسبت به ورودی پیوسته و ضربه ای که مورد توصیه icrp می باشد، قابل ملاحظه است و برای تعیین دز ناشی از ورود سزیم به بدن در حوادث هسته ای، باید مورد بررسی قرار گیرد.