این پایان‏نامه با عنوان "ارتباطات و مشارکت شهروندان در توسعه شهری" در پی شناسایی دیدگاه کارشناسان کارشناسان ارتباطات و مدیریت شهری پیرامون موضوع مشارکت شهروندان در نظام اطلاع رسانی شهر تهران است.از این رو مهمترین اهداف این پژوهش را می‏توان علاوه بر دستیابی به دیدگاه‏های قابل تامل کارشناسان، در این نکته دانست که شبکه‏های اطلاع‏رسانی شهری، برای استمرار حیات پویای شهری، از چه اهمیتی برخوردارند. در این پژوهش به اقتضای بررسی موضوع مشارکت شهروندی،شبکه‏های اطلاع‏رسانی و رخداد این دو مقوله در زیستگاه شهری، از سه بنیان نظری استفاده شده است.نظریه ارتباطات مشارکتی سرواس،نظریه جامعه شبکه ای کاستلز و نظریه برنامه‏ریزی ارتباطی هیلی.جامعه آماری این پژوهش،کارشناسان ارتباطات و مدیریت شهری می‏باشند.برای گردآوری اطلاعات(سنجش نگرش کارشناسان)از پرسشنامه استفاده شده است و داده‏ها با تحلیل عاملی،توصیف و تفسیر شده است. به نظر می‏رسد مهمترین یافته این پژوهش اختلاف نظر قابل ملاحظه کارشناسان ارتباطات و مدیریت شهری پیرامون مشارکت شهروندان در نظام اطلاع رسانی شهر تهران است. این نتیجه بیانگر آن است که در نگاه کلان، کارشناسان ارتباطات و مدیریت شهری، به سختی می توانند پیرامون مشارکت شهروندان به اتفاق نظر دست یابند.بررسی دیدگاه‏های کارشناسان در این پژوهش نشان می‏دهد به دلیل حاکم بودن الگوی سنتی مدیریت شهری در تهران،نظریه ارتباطات مشارکتی تایید نمی‏شود،چرا که دیدگاه کارشناسان نشان می‏دهد الگوی سنتی و مکانیکی ارتباطاتی در شهر تهران حاکم است،نه الگوی ارگانیک و مشارکتی.از سوی دیگر با توجه به دیدگاه نسبتا متفاوت کارشناسان با قطعیت کامل نمی توان از رد شدن نظریه برنامه ریزی ارتباطی سخن گفت و نهایتا نظریه جامعه شبکه ای نیز در این پژوهش تایید نمی‏شود. چرا که از نگاه کارشناسان، شهر تهران با جامعه شبکه‏ای فاصله معناداری دارد و نتوانسته به ضرورت شبکه در جامعه شبکه‏ای دست یاید.